බියගුලුකම 1
කොහොමද යාළුවනේ, මගේ නම තමයි ගයාන්. මම මැරි කරල ඉන්න මගේ වයිෆ්ගේ නම සදුනි. එයාව මැරි කරනකොට මගේ වයස 26ක්. එයා මට වඩා අවුරුදු 3ක් බාලයි. ඇත්තම කියනවනම් මට මැරි කරන්න උවමනාවක් තිබ්බෙ නැති තරම්, ඒත් ගෙදර අයගෙ බලකිරීම නිසා කසාදයක් කරගන්න කැමති උනා. කසාදයකට අකමැති වෙන්න හේතුව මටවත් හිතාගන්න බෑ සමහරවිට මගේ හිතේ තිබ්බ විකාර අදහස් නිසා වෙන්න ඇති. මම ටිකක් කොක්ඔල්ඩ් වීඩියෝ බලන්න ඇබ්බැහි වෙලා හිටියෙ. ඒව බලනකොට මට බයක් දැනුන මගේ වයිෆුත් මේ වගේ වෙයි කියල. හැබැයි ඒ මම ඒකට අකමැති නිසා නෙමේ. මම හොද රැකියාවක් තියන වැදගත් පවුලක කෙනෙක් නිසා, පොඩි වැරදීමකින් ඒ හැමදේම විනාශවෙයි කියල දැනුන බය තමා විවාහ වෙන අදහස මගහැරියෙ. සදුනිව දැක්ක මුලින්ම දවසෙම මට එයා ගැන පැහැදීමක් ඇතිවුනා. එයා හරිම ලස්සනයි ඊටත් වඩා එයාගෙ සෙක්සි ලුක් එකක් තිබ්බෙ. හැබැයි ඉතින් කෙල්ල හරිම අහිංසකයි. එයා කතාකරනකොට පවා බිම බලාගෙන කතා කරන්නෙ. ඒකත් කනට ඇහෙන නොඇහෙන ගානට. එයාගෙ ලොකු තන්දෙක පස්ස දකිනකොට වෙන කෙනෙක් ඒවගෙන් විනොද වෙනව දකින්න ඕනෙ උනත්, සදුනිගෙ තිබ්බ තැන්පත් බව නිසා එහෙම දෙයක් නොවෙන බව මම දැනගෙන හිටිය.
මගේ නම සදුනි පෙරේරා. වයස අවුරුදු 23 යි. මගේ ඇග ගැන කියනවනම් අඩි පහක් උස මට හොද ලස්සන ඇගක් තියනව. සිහින් කකුල් එක්ක මහත කලව එක්ක පුළුල් උකුලක් තියනව. බෝල වගේ තියන තන් දෙක යන්තමින්වත් එල්ලා නොවැටී දැඩිව තියන නිසා මගේ පෙනුම තවත් වැඩිකරා. අගල් 34ක තන් දෙක බ්රා එකක් නැතුව උනත් කෙලින් තියනව. ඒ වගේම මට කිරිසුදු පාට හමක් නොතිබුනත් හොද පැහැපත් හමක් තිබුන. හැමෝම කියන්නෙ මට අහිංසක පෙනුමක් තියනව කියල. මං ගැන කියන්න ඕන ප්‍රධානම දේ නම් මම තරමක් බයෙන් ඉන්න කෙනෙක්. ඒක නිසා හැංගිලා වැඩිය කැපී
නොපෙනෙන විදිහට ජීවත් උනේ. මට කිසිම දේකට විරුද්ධ වෙන්නවත් කා එක්කවත් තර්ක කරන්නවත් හයියක් තිබ්බෙ නෑ.
ඒකට හේතුව වෙන්න ඇත්තෙ මගේ තාත්ත. එයා මම පොඩි කාලෙ හැමදාම බීල ඇවිත් මටයි අම්මටයි ගහනව. අපි දෙන්න තාත්ත එක්ක ජීවත් උනේ එයාට ගොඩක් බයෙන්. එයා බීමත්කම නිසාම මැරිල ගියත් එයා ඇති කරපු බය මා එක්ක හැමදාම තිබ්බ. වතාවක් මම තනියම නැන්දලාගෙ ගෙදර ගිහින් බස් එකේ ගෙදර ආව. එදා බස් එකේ සෙනග අස්සෙ කෙනෙක් මගේ පස්සට හේත්තු වෙලා ඉන්නව. මට දැනුන එයා හිතාමතාම මගේ පස්සට හේත්තු වෙනව කියල ඒත් මුකුත් කරේ නෑ ඇත්තටම කරේ නෑ නෙමේ ආපහු හැරිල බලන්නත් මම බය වුනා. ඩ්‍රයිවර් එක පාරටම ගහපු බ්‍රේක් පාරක් එක්ක පිටිපස්සෙන් හිටිය කෙනා මගේ කිහිල්ල අස්සෙන් අතදාල මගේ තනයකින් ඇල්ලුව. ඒ වෙලාවෙ මගේ ඇගම හිරිවැටිල ගියා. මම හිතුවෙ වැරදීමකින් වුන නිසා එයා ඉක්මනින් අත අහකට ගනියි කියල. ඒත් බස් එක දිගටම වලවල් වල වැටෙනකොට ඒ මනුස්සය මගේ තනය තදින් අල්ලගෙන හිටිය. එයා මගෙන් විරුද්ධත්වයක් බලාපොරොත්තු උනත් මාව නිකන් හිරවෙලා ගල් පිලිමයක් වගේ. මට එයාගෙ අත මගේ තනේ උඩ හොදින්ම දැනුන. ඒත් මුකුත් කරන්න බැරි තරමට මම බයවෙලා හිටියෙ.
මගෙන් ප්‍රතිචාරයක් නැති නිසා එයත් පුදුම වෙලා ඉන්න ඇත්තෙ. සිද්ද වෙන දේ නවත්තන්න ඕනෙ උනත් මගේ ඇතුලාන්තයේ තිබ්බ බය ඒකට ඉඩ දුන්නෙ නෑ එයත් අත අහකට නොගෙන දිගටම තනේ අල්ලගෙන මගෙන් ප්‍රතිචාරයක් ලැබෙනකන් බලන් ඉන්නව. මගේන් කිසිම ප්‍රතිචාරයක් නැති තැන එයා හිමින් සැරේ මගේ මගේ තනේ මිරිකන්න පටන් ගත්ත. වෙලාවකට සියුම්වත් වෙලාවකට තදිනුත් තනේ මිරිකනව. වාසනාවට වගේ මගේ හෑන්ඩ් බෑග් එකෙන් එයාගෙ අත වැහිල තිබ්බෙ. එයා බහින තැනට එනකන් විනාඩි 10 ක් විතර එයා මගේ තනේ මිරික මිරික ආවෙ. විනාඩි 10ක් පුරා තනේ මිරිකුව කෙනා කවුද කියලවත් මම දැක්කෙ නෑ
එයා බැහැල ගියාම ලොකු සහනයක් දැනුන. හැබැයි ඒක තිබ්බෙ විනාඩියක් වගේ අඩු කාලයක්. අර මනුස්සය කරපු දේ දැකපු කෙනෙක් ආපහු මගේ පිටිපස්සෙන් හේත්තු වෙලා එක පාරටම තනේ ඇල්ලුව. මගේ තිබ්බ උපරිම ධෛර්යය අරන් මම පිටිපස්සෙ හැරිල බැලුව ඒ
කවුද කියල. අවුරුදු 45ක විතර මනුස්සයෙක් කෙලින්ම මගේ ඇස් දිහා බලාගෙන “මොනාද බලන්නෙ. සද්ද නැතුව ඉස්සරහ බලාගන්න” කියනකොට මමත් මෝඩයෙක් වගේ එයාට අවනත වෙලා ඉස්සරහ බලාගත්ත. එයා මගේ තනය විතරක් නෙමේ මගේ පස්සත් මාරුවෙන් මාරුවට මිරිකුව. මම බැහැල යනකන්ම එයාගෙන් බේරුමක් උනේ නෑ මට. ගෙදර ගිහින් බලනකොට මගේ තනයක් රතුවෙලා. ඒත් මම ඒ සිද්ධිය ගැන කා එක්කවත් කිව්වෙ නෑ. ඕක තමා මගේ බියගුලුකම කම කියන්න තියන සරලම විදිහ.
ඔය සිද්දිය වෙලා අවුරුද්දකින් විතර අපේ පවුලෙ අය මාව කසාද බන්දන්න මනාලයෙක් හොයන්න ගත්ත. අන්තිමේ මම ගයාන්ව කසාද බැන්ද. එයා මට වඩා අවුරුදු 3ක් වැඩිමල්. ලොකු කඩවසම් බවක් නැතත් හරිම ප්‍රියමනාප කෙනෙක්. එයා පෞද්ගලික ආයතනයක සේල්ස් රෙෆ් කෙනෙක් විදිහට වැඩ කරේ. ඒකෙන් එයාට සැලකිය යුතු පඩියක් ලැබුන. මම ඉස්කෝලේ කාලෙවත් කොල්ලෙක් එක්ක යාළුවෙලා හිටියෙ නැති නිසා ගයාන්ව බදිනකන්ම කන්‍යාවියක් විදිහට හිටියෙ. ඒක ගැන ගයාන් ගොඩක් සතුටු උනා. ඒකෙන් ගයාන්ට මම හොද හැදියාවක් තියන කෙල්ලෙක් කියන එක තදින්ම දැනෙන්න ඇති. ගයාන්ගෙ අම්ම ගයාන් එක්ක ජීවත් උනා. එයාට තව වැඩිමල් සහෝදරයො දෙන්නෙක් හිටිය එයාලත් එයාලගෙ බිරින්දෑවරු එක්ක ගයාන්ගෙ නිවසට ලගින් ගෙවල් හදාගෙන එකටම වගේ ජීවත් උනේ. ලොකු සහෝදරයට අවුරුදු 10 ක පුතෙක් ඉන්නව එයාගෙ දෙනෙත්. දෙවෙන් සහෝදරයට අවුරුදු 06ක දුවෙක් ඉන්නව. එයාගෙ නම නම නෙත්මි. ලොකු සහෝදරයගෙ බිරිදගෙ නම කාන්ති, දෙවෙනි සහෝදරයගෙ බිරිඳ තනූජා. ගයාන්ගෙ අම්ම හරිම හොදයි. මට එයාගෙම දුවෙක්ට වගේ සැලකුව. ගයාන්ගෙ අම්මට වයස 48ක් උනත් පෙනුම අවුරුදු 35ක් වගේ තමා. එයා තවමත් එයාගෙ තරුණ පෙනුම රැකගෙන ඉන්නව. මම ගෙදර දොර වැඩ කරන්න ඒවට උදව් වෙන්න හැදුවත් එයා මට මහන්සි වෙන්නවත් වැඩක් කරන්නවත් දුන්නෙ නෑ. ඒකෙන් මට පොඩි අපහසුවකුත් දැනුන. ඒක තේරුන් අරන්ද කොහෙද අම්ම මට කිව්ව නෙත්මිව පාසල් අරන් යන එක ආපහු ගේන එක කරන්න කියල. තනූජා පෞද්ගලික අංශයේ රැකියාවක් කරන නිසා දරුව අරන් යන එක ගේන එක කරේ ගයාන්ගෙ අම්ම. කොහොමහරි අම්මට උදව්වක් වෙන්න පුළුවන් නිසා මම ඒ වගකීම බාරගත්ත.
නෙත්මිගෙ ඉස්කෝලේ තිබ්බෙ කිලෝමීටර් 3කට 4කට එහැයින්. ඒත් මට ලයිසන් නැති නිසා අතුරු පාරවල් කැලෑ අස්සෙන් දාල තමා ඉස්කෝලෙට යන්නෙ. අම්මම තමා ඒ පාර මට පෙන්නුවෙ. පොඩි පාසලක් නිසාදෝ ඒක තිබ්බෙ නගරයෙන් ඈතට වෙන්න පාළු පැත්තක. පාසල ඉස්සහට වෙන්න පොඩි කඩ කීපයක් තිබ්බත් වටේම පුරාවිද්‍යා ඉඩම් නිසා ලගපාත ගෙයක්වත් තිබ්බෙ නෑ. කොහොමහරි මම ඊලග දවසෙ ඉදන් මගේ රාජකාරිය කරන්න පටන් ගත්ත. මම උදේ 7 ට නෙත්මිව ඉස්කෝලෙන් බස්සල ආපහු දවල් 11.30ට විතර එයාව ගන්න ඉස්කෝලේ ගාවට ගියා. ඉස්කෝලේ ඇරෙන්නෙ 12 ට උනත් මම කෝකටත් කියල තමා 11.30ට ගියේ. මොකද සමහර වෙලාවට 11.45 ටත් සමහර වෙලාවට අමතර දේවල් නිසා පරක්කු වෙලා 12.30 ටත් ඉස්කෝලේ අරිනව කියල අම්ම කිව්ව.
අපි මැරි කරපු දවසෙ සදුනි හිටියෙ හරිම බයෙන් වගේ. ඒත් ටික වෙලාවක් ඇදේ ඉදන් එයා එක කතාබහ කරනකොට එයා පොඩ්ඩක් සන්සුන් උනා. එදා රැයනම් ඇත්තටම මරු මම දෙතුන් වතාවක් සල්ලි වලට බඩු ගහල තිබ්බත්. පළවෙනි වතාවට තමා කෙල්ලෙක්ගෙ පෙට්ටියක් කැඩුවෙ. සදුනි වගේ ලස්සන කෙල්ලෙකුගෙ කන්‍යාභාවය මට භාරකරපු එක ගැන මට ආඩම්බරයක් දැනුන. එයා මුලින් මුලින් සෙක්ස් කරන්න ලැජ්ජාවක් පෙන්නුවත්. එයාගෙ හුත්ත ලෙවකාල පොඩ්ඩක් අවුස්සල ගත්තම මාර ඇක්ටිව්. එයා කෙදිරි ගගා දගලනකොට මාව තවත් මෝල් වෙනව. මැරි කරල සතියකින් දෙකකින් පස්සේ මම එයත් එක්ක සෙක්ස් වීඩියෝ බලන්න ගත්ත. අපි දෙන්න එකට ඒව බලල ඒකෙ තියන දේවල් කරන්න උත්සහ කරා. මුලින් ලැජ්ජ උනත් පහුවෙනකොට සදුනි ආශාවෙන් සෙක්ස් කරන්න ගත්ත.
මුලින් සදුනි පවුලෙ අය එක්ක ඉන්නකොට කුලෑටි බවක් තිබ්බට සති කීපයක් යනකොට එයා පවුලෙ අය හැමෝම එක්ක ගොඩක් එකතු උනා. ගොඩක්ම අපේ පොඩි නෑන තනූජ එක්ක තමා. සදුනි ගෙදර දොරේ වැඩ වලටත් දුවල පැනල උදව් කරනව දකිනකොට සදුනිව මැරි කරන්න ගත්ත තීරණය වැරදි නෑ කියල තේරුනා.
ඔහොම දවස් ගානක් මම ඒ අම්ම භාරදුන්න රාජකාරිය හරියටම කරා. එක රස්නෙ දවසක මම ඉස්කෝලේ ගාවට වෙලා ඉන්නකොට මට ලොකු තිබහක් ආව. ඉතින් ඉස්කෝලේ ඉස්සරහ මීටර් 50ක විතර දුරින් තිබ්බ කඩේට ගිහින් කුල්වතුර බෝතලයක් ඉල්ලුව. මම කඩෙන් එලියට ඇවිත් එතන තිබ්බ ගහ යටට වෙලා වතුර බොන්න ගත්ත. මට අඩි කීපයක් එහැයින් වයස 45ක විතර මනුස්සයෙක් බීඩියක් බිබී ඉන්නව. මිනිහ ඇදල හිටියෙ දූවිලි ජරාව ගෑවුන කමිසයක් එක්ක කලිසමක්. රස්තියාදු කාරයෙක් වගේ පෙනුන නිසා මම එයාට එච්චර අවධානයක් දුන්නෙ නෑ. ඒත් මාවනම් එයාගෙ අවදානයට ලක් වෙලා. මං දිහා බලන් හිටිය ඒ මනුස්සය “නියම පස්සක්නෙ ඔයාට තියෙන්නෙ.” කියල කිව්ව. ඒක අහල මාව හොල්මන් උනා. මම හිර ඩෙන්ම් කලිසමක් ඇදන් හිටිය නිසා මගේ පස්ස කැපිල පේන්න ඇති. ඒත් මම මුකුත් කියන්නවත් හැරිල බලන්නවත් ගියේ නෑ. එච්චර වෙලාවක් යන්න කලින් මිනිහ “නියම ඇගක්නෙ දවසම උනත් තියාගෙන හුකන්න පුළුවන්”
මිනිහ කිසිම බයක් ලැජ්ජාවක් නැතුව ඒ වගේ දේවල් කිය්නකොට මට බයක් දැනුනත් මම ඒ කිසිම දේකට ප්‍රතිචාරයක් දක්වන්නෙ නැතුව හිටිය. මම ඉක්මනින් වතුර බීල එතන තිබ්බ කුණු ගොඩට බෝතලේ දාන්න පැත්තට හැරෙනකොට ඒ මිනිහ “සුපිරි ගෙඩි දෙක. ස්පොන්ච් වගේ අති නේද? ආසයි පොඩ්ඩක් ඒවත් එක්ක සෙල්ලම් කරන්න.” මම කලින් වගේම මුකුත් නොකිය, මගේ ස්කූටිය ස්ටාර්ට් කරගෙන ආපහු ඉස්කෝලේ ගේට් එක ගාවට ආව. විනාඩි දෙක තුනකින් වගේ මම ආපහු හැරිල බලනකොට අර මනුස්සය මගේ පිටිපස්සෙන් හිටන් ඉන්නව. ගොඩක් දෙමාපියො ලමයි ගන්න එන්නෙ 12ත් 12.30 ත් අතර ඒක නිසා ඒ වෙලාවෙ ලගපාත වෙන කවුරුත් හිටියෙ නෑ. දැන්නම් මම හොදටම බයවෙලා ඉන්නෙ. සමහරවිට ඒ මනුස්සයටත් දැනෙන්න ඇති මගේ බියගුලුකම. මම ස්කූටියේ සයිඩ් ස්ටෑන්ඩ් එක ගහල සීට් එකට හේත්තු වෙලා හිටියෙ.
විනාඩියකින් වගේ මිනිහ මගේ ඉස්සරහින් ඇවිත් හිටගත්ත. මම දැන් උපරිමයට බයවෙලා ඉන්නෙ. එයාටත් ඒක හොදට තේරෙන්න ඇති. එයා “මම රත්නසිරි ඒත් හැමෝම කියන්නෙ රත්නෙ කියල.” කියන ගමන් වැදගත් මහත්තයෙක් වගේ අතට අත දෙන්න අත් දික් කරා. ඒත් මම මගේ අත ඉස්සුවෙ නෑ. මම එයා දිහා ලොකු අපහසුවකින්
බලන් හිටියෙ. මට ඒ වෙලාවෙ දැනුනෙ වෘකයෙක් ඉස්සරහ ඉන්න බැටළුවෙක් වගේ. එයා ටිකක් සද්දෙන් “අතට අත දෙන්නවත් බැරිද” කියල කියනකොට බයටම මගේ අත ඉස්සුනා. එයා මගේ අතින් අල්ලගෙන යන්තම් හෙලේව්ව.
මිනිහ මගේ අත අතාරින්නෙ නැතුව දිගටම අත පිරිමදිනව. ඒ එයාගෙ අනිත් අතත් මගේ පිට අල්ල උඩ තියාගන්න ගමන්. මිනිහ “හරිම සිනිදුයි. අතට කිස් එකක් දෙන්නමයි හිතෙන්නෙ.” කියන ගමන් අත ඉහලට අරන් අතට කිස් එකක් දුන්න. මම වටපිට බැලුව කවුරුත් ඉන්නවද කියල ඒත් අපි දෙන්න ඇරෙන්න ලගපාත කවුරුත් නෑ
ඊලගට කියපු දෙයින් මාව තවත් බයවුනා. “ඔයා මේ අතෙන් මගේ පයිය අල්ලගෙන අතේ පාරක් දෙනකොට කොහොමට තියෙයිද?” කියල කියන ගමන් මිනිහ උඩ බැලුවෙ ඒක හිතින් මවාගන්නව වගේ. ආයෙ පැණි හිනාවක් එක්ක මගේ දිහා බලපු රත්නෙ “ඔයාගෙ හමනම් මාර සිනිදුයි. මම කල්පනා කරේ ඔයාගෙ තන්දෙක පස්ස කොහොම ඇත්ද කියල” ඒ මිනිහ එච්චර දේවල් කියලත් මගේ තිබ්බ බියගුලුකම නිසා වචනයක්වත් කතාකරගන්න බැරිවුනා. ඔය වෙලාවෙ ගේට් එක ඇරල පියන් එලියට එඹුන. රත්නෙ ඉක්මනින්ම මගේ අත අතඇරල පැත්තකට උනා. මාව දැකපු පියන්. “නෝන ප්‍රින්සිපල් ලමයින්ට රැස්වීමක් තියල ඉස්කෝලේ අරිනකොට 12.30වත් වෙයි. අව්වට වෙලා ඉන්නෙ අපරාදෙනෙ නෝන, තව වෙලා තියන නිසා අර පැත්තෙ හෙවනකට වෙලා ඉන්න. බෙල් එක ගැහුවහම එන්න පුළුවන් නෙ.” මම හා කිව්වම එයා ආපහු ඇතුලට ගියා. ඇත්තටම ඒ වෙලාවෙ එතන මාර රස්නයක් තිබ්බෙ. ඉස්කෝලේ ඉස්සරහ ගහක්වත් නැති නිසා ඒක හොදට දැනුන.ඒත් ඉස්කෝලෙ දෙපැත්තෙන් තිබ්බ පුරාවිද්‍යා රක්ෂිතය නිසා ඒ පැත්තට අව්වක් වැටෙන්නෙ නෑ ඒත් ඒ පැත්ත හරිම පාළුයි. පියන් ගියාට පස්සෙ මම ඔරලෝසුවෙන් වෙලාව බැලුව. තවම 11.50යි. ඉස්කෝලේ අරින්න තව පැය භාගයකට වඩා තියනව. මට හිතාගන්න බෑ එච්චර වෙලා මේ මනුස්සය එක්ක බේරිලා ඉන්නෙ කොහොමද කියල.
මොහොතකින් රත්නෙ “ඔයාගෙ නම මොකක්ද?”
මම “ස.. ස. සදුනි..”
රත්නෙ “වයස කීයද?”
මම “වි. විසිතුනයි.”
රත්නෙ “බැදලද?” මම ඒකට සද්ද නැතුව ඔව් කියල ඔළුව හෙල්ලුව. රත්න “දැන් බැදල කොච්චර කල්ද?”
“මාස දෙකක් වගේ…”
රත්න මගේ වම් කලව උඩින් අතක් තියල යන්තමින් අතගාමින් “එහෙනම් තවම හුත්ත හොද හිරට ඇති නේද?” කියල කියනකොට මට කරන්ට් වැදුන වගේ ගැස්සිලා ගියා. පස්සෙ මිනිහ යන්තම් කලව මිරිකන ගමන් “ඔයානම් නියමයි කෙල්ලෙ” එහෙම කියල මොහොතකට නැවතිලා කල්පනා කරපු රත්නෙ “අපි යන් අර පැත්තට. මෙතන අව්වෙ ඉන්න බෑනෙ.” කිව්ව.
මම ඒකටනම් බෑ කියල ඔළුව වැනුව ඒත් එයා “අව්වෙ ඉදල් ඔයා කළුවෙයි අනේ.” කියල මගේ අතින් අල්ලගෙන ඇදන් ගියා. මට දගලල එයාගෙන් ගැලවෙන්නවත් හයියක් තිබ්බෙ නෑ. එයා මගේ අත තදින් අල්ලගෙන හිටියෙ. එයා මාව ඉස්කෝලේ පැත්තක තිබ්බ බිත්තිය ලගින් පොඩි කැලෑ කෑල්ලට මාව ඇදගෙන ගියා. මීටර් 20 විතර ඉස්සහට ගිහින් මාව බිත්තියට හේත්තු කරල තියාගත්ත. එයා තවමත් මගේ අත අල්ලගෙන පිරිමදිනව. ඒ වෙලාවෙ මගේ හදවත වේගයෙන් ගැහෙනව දැනුන බයට.
සේල්ස් රෙෆින් කරද්දි ඉතින් ඔෆිස් එකේ ඒසී එකට වෙලා ඉදල බෑනෙ. එලියට බැහැල ටාර්ගට් කවර් කරන්න ඔනෙනෙ. හැබැයි ඉතින් මමනම් මාසෙ මුල් සති දෙකේ ටාර්ගට් එකෙන් සියයට අසූවක් විතර කවර් කරන්න බලනව. එතකොට අනිත් සති දෙක රිලැක්ස් එකේ සේල්ස් කරන්න පුළුවන්නෙ.
දවල් 11.40 ට විතර මම නෙත්මිගෙ ඉස්කෝලේ පැත්තට ආවෙ එතන තිබ්බ පොඩි කඩ දෙකටත් ගොඩ වෙලා, සදුනි එක්කම ගෙදර ගිහින් ලන්ච් එක ගන්න හිතාගෙන. මම දැක්ක සදුනි ඉස්කෝලේ ගේට් එක ලගට වෙලා ඉන්නව අනිත් පැත්තෙ පාරෙන් ආව නිසා එයා මාව දැක්කෙ නෑ. මුලින් රාජකාරිය කරල ඉන්න හිතල මම කඩවල් දෙකට ගොඩවෙන්න හැදුවත් මම දැක්ක කවුද මනුස්සයෙක් සදුනිට ලං වෙනව. මම ඒක වැඩිය හිතුවෙ නෑ. ඒත් ටිකක් අවදානෙන්
බලනකොට තේරුනා ඒ මනුස්සය සදුනිට ලං වෙලා කතා කරන ගමන් සදුනිගෙ අතින් අල්ලගෙන ඉන්නෙ කියල. ඒ වෙලාවෙනම් මගේ ලේ රත්වෙනව වගේ දැනුනෙ. ඒ මට දනුන තරහ නිසාද, ඉරිසියාව නිසාද නැත්තම් මම සදුනිගෙන් මේ වගේ දෙයක් බලාපොරොත්තු නොවුන නිසාද දන් නෑ.
ටික වෙලාවකි මිනිහ සදුනිගෙ අතින් ඇදගෙන ඉස්කෝලේ තාප්පෙ කෙලවරට ගියා. සදුනිගෙ මූණෙන් පෙනුන එයා කැමැත්තකින් යනව නෙමේ කියල. හරිනම් හස්බන්ඩ් කෙනෙක් විදිහට ඒ මිනිහට ගහල වයිෆ්ට බේරගන්න ඕනෙ උනත්. මම ගහකට මුවාවෙලා මොකද වෙන්නෙ කියල බලන් හිටිය. එයාල තාප්පෙ කෙලවර තිබ්බ අඩිපාර ඇතුලට යනව දැක්කම මමත් ඉක්මනින් දුවගෙන එයාල පස්සෙන් ගියා. මම ගස් වලට මුවාවෙවී එයාල දිහා බලන් හිටිය. අර මනුස්සය සදුනිගෙ තන්දෙක අල්ලගෙන ඉන්නව. ඒත් සදුනි එයාව නවත්වන්නෙවත් එයාගෙන් බේරෙන්න හදන්නෙවත් නෑ හිතට පොඩි තරහක් දැනුනත් කලිසම අස්සෙන් මගේ පයිය කෙලින් වෙන්න හදනව ඒක දැකල. ඒ අස්සෙ බොස්ගෙන් කෝල් එකක් ආව. හොද වෙලාවට ෆෝන් එක සයිලන්ට් මොඩ් එකේ තිබ්බෙ. කෝල් එක කට් කරන්නත් බෑ මෙතන වෙන දේ මගහැර ගන්නත් බෑ. දෙවනි පාරටත් ෆෝන් එක රිං වෙන කොට මම ආපහු හිමීට කැලෙන් පාරට ආව. ඉක්මනින් ආන්සර් කරල තියන්න හැදුවට බොසා කියවනව ඉවරයක් නෑ. මට මල පැනල බොසාට කුණුහරපෙන් බනින්න තරම් තරහයි. විනාඩි 10 කින් විතර කෝඑක කට් වෙච්ච ගමන් මම ආපහු කැලේ ඇතුලට රිංගුව.
රත්නෙ “ඔයාගෙ හමනම් මාර සිනිදුයි. මම කල්පනා කරේ ඔයාගෙ තන්දෙක පස්ස කොහොම ඇත්ද කියල” කිව්ව මතකද?” මම උත්තර නොදී බලන් ඉන්නකොට “ඔයාට අව්ලක් නෑ නේද මම ඒක චෙක් කරල බැලුවට”
ආයෙත් උපරිමයට බයවුනා. මම ඇස් දෙකත් ලොකු කරගෙන එයා දිහා බලන් හිටියෙ අඩන්න ලෑස්ති වෙන පොඩි ලමයෙක් වගේ. එයා ඒක කියල තත්පර දෙකක් යන්නත් කලින් එයාගෙ දකුණු අතින් මගේ බ්ලව්ස් එකට උඩින් වම් තනය ඇල්ලුව. හිමින් සැරේ කීප සැරයක් මිරිකල බලපු එයා. “ස්පොන්ච් එකක් වගේ මාර ගති. ඒත් මේ ඇදුම
බලනකොට තේරුනා ඒ මනුස්සය සදුනිට ලං වෙලා කතා කරන ගමන් සදුනිගෙ අතින් අල්ලගෙන ඉන්නෙ කියල. ඒ වෙලාවෙනම් මගේ ලේ රත්වෙනව වගේ දැනුනෙ. ඒ මට දනුන තරහ නිසාද, ඉරිසියාව නිසාද නැත්තම් මම සදුනිගෙන් මේ වගේ දෙයක් බලාපොරොත්තු නොවුන නිසාද දන් නෑ.
ටික වෙලාවකි මිනිහ සදුනිගෙ අතින් ඇදගෙන ඉස්කෝලේ තාප්පෙ කෙලවරට ගියා. සදුනිගෙ මූණෙන් පෙනුන එයා කැමැත්තකින් යනව නෙමේ කියල. හරිනම් හස්බන්ඩ් කෙනෙක් විදිහට ඒ මිනිහට ගහල වයිෆ්ට බේරගන්න ඕනෙ උනත්. මම ගහකට මුවාවෙලා මොකද වෙන්නෙ කියල බලන් හිටිය. එයාල තාප්පෙ කෙලවර තිබ්බ අඩිපාර ඇතුලට යනව දැක්කම මමත් ඉක්මනින් දුවගෙන එයාල පස්සෙන් ගියා. මම ගස් වලට මුවාවෙවී එයාල දිහා බලන් හිටිය. අර මනුස්සය සදුනිගෙ තන්දෙක අල්ලගෙන ඉන්නව. ඒත් සදුනි එයාව නවත්වන්නෙවත් එයාගෙන් බේරෙන්න හදන්නෙවත් නෑ හිතට පොඩි තරහක් දැනුනත් කලිසම අස්සෙන් මගේ පයිය කෙලින් වෙන්න හදනව ඒක දැකල. ඒ අස්සෙ බොස්ගෙන් කෝල් එකක් ආව. හොද වෙලාවට ෆෝන් එක සයිලන්ට් මොඩ් එකේ තිබ්බෙ. කෝල් එක කට් කරන්නත් බෑ මෙතන වෙන දේ මගහැර ගන්නත් බෑ. දෙවනි පාරටත් ෆෝන් එක රිං වෙන කොට මම ආපහු හිමීට කැලෙන් පාරට ආව. ඉක්මනින් ආන්සර් කරල තියන්න හැදුවට බොසා කියවනව ඉවරයක් නෑ. මට මල පැනල බොසාට කුණුහරපෙන් බනින්න තරම් තරහයි. විනාඩි 10 කින් විතර කෝඑක කට් වෙච්ච ගමන් මම ආපහු කැලේ ඇතුලට රිංගුව.
රත්නෙ “ඔයාගෙ හමනම් මාර සිනිදුයි. මම කල්පනා කරේ ඔයාගෙ තන්දෙක පස්ස කොහොම ඇත්ද කියල” කිව්ව මතකද?” මම උත්තර නොදී බලන් ඉන්නකොට “ඔයාට අව්ලක් නෑ නේද මම ඒක චෙක් කරල බැලුවට”
ආයෙත් උපරිමයට බයවුනා. මම ඇස් දෙකත් ලොකු කරගෙන එයා දිහා බලන් හිටියෙ අඩන්න ලෑස්ති වෙන පොඩි ලමයෙක් වගේ. එයා ඒක කියල තත්පර දෙකක් යන්නත් කලින් එයාගෙ දකුණු අතින් මගේ බ්ලව්ස් එකට උඩින් වම් තනය ඇල්ලුව. හිමින් සැරේ කීප සැරයක් මිරිකල බලපු එයා. “ස්පොන්ච් එකක් වගේ මාර ගති. ඒත් මේ ඇදුම
මගේ තන් වලින් මිදුන රත්නෙ මගේ ඇස් දිහා එක එල්ලෙ බලාගෙන පොඩි හිනාවක් එක්ක ඇහුව. “ඔයාගෙ හුතෙ මයිල් තියනවද? නැත්තම් ෂේව් කරලද?” ඒ වෙලාවෙ බයටම මගේ ඇහැකින් කදුලක් එලියට ආව. මම හිතුව එයා මට අනුකම්පා කරල යන්න දේවි කියල. ඒත් රත්නෙ “මමම හොයාගන්නම්කො ඒක” කියල මගේ ඩෙනිම් එක ඇතුලට අත දැම්ම කලිසම හිරට තිබ්බ නිසා අත පහලට ගියේ නෑ. ඒත් මිනිහ අනිත් අතින් මගේ ඩෙනිම් එකේ බොත්තම ගලවල අත තව ඇතුලට දැම්ම. පෑන්ටි එකට උඩින් හුත්ත අල්ලපු රත්න ඊලග උත්සහයෙන් අත පෑන්ටි එක ඇතුලට දැම්ම. එයාට මගේ මයිල් වලින් වැහුන හුත්ත අතට හොදට අහුවුනා. “ඔයාගෙ කකුල් දෙක මැද්දෙ ලොකු කැලයක්නෙ. ඔයා දන්නෙ නැද්ද පිරිමි ආස ෂේව් කරපු ලස්සන හුත්තවල් වලට.” එහෙම කියල ඇගිලි වලින් හුත්තෙ තොල් ටිකක් අතගාල එලියට ගත්ත. “හුත්ත දැන්මම තෙමිලනෙ” කියල ඇගිලි කටේ දාගෙන සූප්පු කරා. ඊලග වතාවෙ මගේ පිටිපස්සෙන් අතදාපු රන්නෙ මගේ සිනිදු පස්ස අතගාල තදින් මිරිකුව. දැන්නම් මම කෑ ගහල අඩන්න ඔන්න මෙන්න. එතකොටම තමා දෙවියො බැලුව වගේ ඉස්කෝලේ බෙල් එක ගහනව ඇහුනෙ.
මතු සම්බන්ධයි…