Request Delete Video (Send Link)

අක්කගෙ අත් උදව්ව – 1 | Akkage ath udawwa Episode 1

0 views
0%

 

 

මගේ නම වරුණ. 8 වසර අවසානයේ නිවාඩුව දීල දැන් සුමානෙකුත් පහුවුනා. Hostel එකෙන් ගෙදර ඇවිත් නිකන් ඉන්න එක වස කම්මැලි වැඩක්. නිතර දෙවේලේ කරපු සෙල්ලම් මට දැන් ඇතිවෙල. පාසැලේ මේ වසරෙ තමයි අපිට කොම්පියුටර් වැඩ මුලින්ම ඉගැන්නුවෙ. හොස්ටල් එකේදි නිවාඩු දවස්වලට අපිට කොම්පියුටර සෙල්ලම් කරන්න ඉඩදීල තිබුණ. දැන් කොම්පියුටර් සෙල්ලම් වලට තමයි මගේ හිත ගිහින් තියෙන්නෙ. වාර අවසාන නිවාඩුවට ගෙදර ආපු නිසා ඒ සෙල්ලමත් නැතිවුනා. මම පුටුව උඩට කකුල් දෙක අරන් ඔහෙ කල්පනා කරනව. “මොකද පුතා කල්පනා කරන්නෙ? යාළුවො එක්ක වෙනද වගේ සෙල්ලමට යන්නෙ නැද්ද?” අම්ම ඇහුව.

 

“බෑ අම්ම. තාත්ත මට කොම්පියුටර් එක ගෙනත් දෙනව කිව්වෙ කවද?” ” ඉක්මණටම සල්ලි හම්බවුන ගමන් ගේනව කිව්ව. ටිකක් ඉවසල ඉන්නකො. මේ දවස්වල තාත්ත අතේ සල්ලි හිඟයි.”

 

“මම ඉතින් එතකන් උඩ බලාගෙන ඉන්න ඕන?”

 

“නෑ පුතා. තාත්ත ලබන සතියෙ ගෙනත් දෙනව කිව්ව. එක මට සැනසිල්ලට කරුණක්.

 

මේ ලඟම කොම්පියුටරයක් තියන තැනක් මම දන්නව. ඒ අපෙ මාමලාගේ ගෙදර. මාම ඩුබායි ඉඳල එනකොට මාමගෙ දුව අනුෂි අක්කට ගෙනාවෙ. අනුෂි අක්ක තමයි අපෙ පවුලෙ ලමයින් ගෙන් වැඩිමලා. එයා ඉගෙන ගන්න හරිම දක්‍ෂයි. දැන් ඉංජිනේරු විභාගයට ඉගෙන ගන්නෙ. අපේ පවුල්වල ඔක්කොම නෑයො අක්කට ගොඩක් ආදරෙයි. ඒ නිසාම එයා ටිකක් ආඩම්බරයි. ඒත් හරි හොඳයි. අපිත් එක්ක ගොඩක් හිතවත් අනික් අයට වඩා. අක්කලගෙ පදිංචිය අපේ ගෙදර ලඟමයි එකම වත්තෙ. මම නිතර එහෙ ගියත් එයා නිතරම වගේ කාමරේ දොර වහගෙන පාඩම් කරනව. දොරට තට්ටු කරල අහන්න හිත දෙන්නෙ නැහැ කොම්පියුටර් සෙල්ලම් කරන්න පාඩම් වැඩවලට බාදාවේවි කියල හිතන්. ‘‘පුතා අනුෂි අක්ක බලන්න යන්න කම්මැලි නම්.”

“එයා එක්ක කොහෙ කතා කරන්න? හැම තිස්සෙම කාමරේ පාඩම් කරන එකමයි වැඩේ.” “එහෙම තමයි උනන්දුවෙන් ඉගෙන ගන්න ලමයි. ඒත් ඔයා එන්න දවස් දෙකකට කලින් අක්ක ඇවිත් කිව්ව පුතාව දකින්නත් ආසයි. නිවාඩුවට ආවම එන්න කිව්ව.”

 

“එහෙනම් මම යන්නම් බලන්න. සමහරවිට කොම්පියුටරෙත් ටිකක් සෙල්ලම් කරන්න පුළුවන්.” “ඔහොම යන්න එපා. වෙන හොඳ ඇඳුමක් ඇඳන් යන්න.’’ මම සරම ගලවල කලිසමක් අඳින්න හදද්දි ඉබේම මගෙ මල්ලිය දිහා බැලුන. ඒක තාම පොඩියි. අඟල් 4ක් විතර දිග. යාන්තමට අඟල් භාගයක් විතර දිග මයිල්ගස් ටිකක් තියෙනව. මම මයිල් ගස් ටිකක් අතගෑව. අමුතුම ආසාවක් ඇතිවුනා. මේ අවුරුද්ද මුලදි තමයි එව වැවෙන්න පටන් ගත්තෙ. කොම්පියුටර් ගැහීමේ ආසව නිසා ඉක්මණින් ෂෝටක් ඇඳගෙන මාමලගෙ ගෙදර ගියා.

 

සුපුරුදු පරිදි නැන්ද මාව සිනහවකින් සංග්‍රහ කරල ආදරෙන් වැළඳගෙන පිලිගත්ත. “වරුණ පුතා කොහොමද?”

 

“හොඳින් ඉන්නව නැන්දෙ.”

 

“ නිවාඩුවෙ සෙල්ලම් කරනව ඇති හොඳ? ” “නෑ නැන්දෙ. හරි පාලුවෙන් ඉන්නෙ.”

“ඒ මොකද?”

 

“යාළුවො මෙහෙ නෑනෙ. තාත්ත තාම කොම්පියුටර් එක ගෙනාවෙත් නෑනෙ.’”

 

” එහෙනම් ඉතින් මෙහෙ එන්න පාලු මකාගන්න අක්ක ඉන්නවනෙ? කොම්පියුටර් එකත්

 

තියෙනවනෙ?”

 

“එයා කොහෙද හැම තිස්සෙම කාමරේනෙ?”

 

‘‘එයත් මේ ටිකේ විභාගෙ කරල ටිකක් විවේක ගන්නව. ඔන්න කාමරේ ඉඳන් වෙන මොකක්ද කරනව. පුතාව දකින්නත් ආස ඇති හුඟ දවසකින් දැක්කෙ නැහැ” “එහෙනම් අක්ක බලන්න මම යන්නම්?”

 

“පොඩ්ඩක් ඔහොම ඉන්න. මම අක්කටත් එක්ක බොන්න මොනව හරි හදල දෙන්නම්. එකත් අරගෙනම යන්න.” නැන්ද මාත් එක්ක පෑන්ට්‍රියට ගියා. බිස්කට් පෙට්ටියක් කඩල කුල්වීම වීදුරු දෙකකූත් එක්ක ට්‍රේ එකක් දීල අක්කගෙ කාමරයට යන්න කිව්ව.

 

මම එවත් අරන් ගිහින් උඩ තට්ටුවෙ අනුෂි අක්කගෙ කාමරේ දොරට තට්ටුකලා. “කවු?” අක්කගෙ කටහඬ හරිම මිහිරියි. මම ඒ හඬට හරිම කැමතියි.

 

“අක්කෙ මම. කාමරේ ඇතුලට එන්නද?” අක්ක මගෙ කටහඬ ඇඳින්න. ” වරුණ මල්ලි ඔයාද ආවෙ? ඉන්න මම දොර අරින්න.” අගුල ඇරිය අක්ක දොර ලඟ මගේ දිහා බලාගෙන ඉනට අත්දෙක ගහගෙන ඉන්නව. “එන්න මල්ලි ඇතුලට. මේ මොනවද උස්සගෙන

 

“නැන්ද දුන්නෙ. මේව අරන් ඇවිත් අක්කටත් දීල කන්න කිව්ව කතා කරකර.” අනුෂි අක්කගෙ වයස 21යි. මට වඩා අවුරුදු 6ක් වැඩිමල්. දණ හිස ලඟට දිග නවීන පන්නනයේ කළු පැහැ skirt එකකුයි සුදු blouse එකයි ඇඳන් ඉන්නෙ. ඒ ඇඳුම ඇගේ සුදු හමට නියමෙට ගැල පෙනව. කැම්පස් යන නිසා වෙන්න ඇති නවීන පන්නයේ ඇඳුම්වලට කැමති. ඒ නැතත් එයා අඳින ඕනම ඇඳූමකට හරි හැඩයි. මූණ හරිම පැහැපත්. 36-27-38 ප්‍රමාණයේ ඇඟ. (මම පසුව එයාගෙන් දැනගත්තේ) බාගෙට වැහිල තියන විදියේ ඇස්දෙක. මසින් පිරුණ කාමුක තොල්දෙක. රෝස පැහැ කම්මුල් මුහුණේ ළස්සණ වැඩිකලා. පුළුල් උකුල ඇගේ රුව තව වැඩිකලා. මම කාමරේ ඇතුලට ගියා.

 

“ඕව මේසෙ උඩින්

තියල මෙහෙන් වාඩි වෙන්නකො ටිකක් කතා කරන්න.” කාමරේ පිළිවෙලකට තියෙනව. මැද එයා නිදන ලොකු ඇඳ. බැල්කනියට යන දොරයි ජනේලයයි අතර කන්නාඩි මේසෙ. කාමරේට ඇතුල්වෙන දොර අයිනෙ පොත් මේසෙ. ඊට එහා කොම්පියුටරේ. අනික් බිත්තිය මුල්ලෙ ඇඳුම් අල්මාරිය. ඊලඟට bath room එක. අල්මාරියෙත් ලොකු කන්නාඩියක් තියෙනව. ‘“ඔයා දැන් ලොකු ලමයෙක්නෙ? මගේ කණ ලඟට උසයි. මල්ලිට දැන් වයස කීයද?”

 

“14යි අක්කෙ.”

 

“මට වඩා 6නෙ බාල.”

 

“තව මාස තුනකින් 15යි.”

 

“ඔයා බිස්කට් ගෙනාව නේද? ඒක හොඳයි. මමත් ටිකක් බඩගිනිවෙලා හිටියෙ. මල්ලිත් ඉතින් කන්නකො.” මටත් එකක් දීල එයත් කනව. මම එනකොට අක්ක පොතක් බලබල ඉඳල තියෙන්නෙ. එක දැන් පිටකවරය උඩට හිටින්න ඇඳඋඩ තියෙනව පෙරලපු ගමන්. මට දැන් කොම්පියුටර් කතාව මෙයාට කියන්න ඕන. ඒත් පටන් ගන්න විදියක් නැතුවයි ඉන්නෙ.

”අක්ක බලන පොත මොකක්ද?”

 

” මේ නවකතාවක් මල්ලි” කියල එයා පොත වහල පොත්ගොඩ යටින් තිබ්බෙ. ඊට කලින් මම පොතේ නම කියෙව්ව. නම The family’s secret.

 

“මේක රහස් පරීක්‍ෂක කතාවක්ද?” මම ඇහුව.

 

“නැහැ. love story එකක්. ළස්සණ පවුලේ කතාවක්” අක්ක මගේ දිහා ටික වෙලාවක් බලන්

 

ඉඳල කිව්ව. “කොහොමද ඔයාගෙ අළුත් කොම්පියුටරය?” මම මාතෘකාවට පිවිසුණා.

 

“එක හොඳයි. එන්න මල්ලිට පෙන්නන්න” මාවත් ඇදන් එතනට ගිහින් switch එක on කලා. “ මල්ලි පුටුවෙන් වාඩිවෙන්න” කියල එයා මා ලඟින් හිටිය. දැන් ගාල තියන සෙන්ට් සුවඳ

 

හොඳට දැනෙනව.

 

“මේකෙ ගේම්ස් ගහන්න පුළුව?”

 

“ඔයා ආසද? මම හිතන්නෙ තියනව” අක්ක ගේම්ස් folder එක click කලා. “මාරයි ගොඩක් තියෙනව.’’ හරි සතුටුයි. මම ම්ස් ගහන්න ගත්තම අක්ක ආයෙත් පොත අරන් ඇඳට වෙලා කියවන්න ගත්ත. එයා පැත්ත පෙරලිලා පොත කියවන්නෙ. ඉන්න ආකාරයට මට පේන්නෙ එයාගෙ පස්ස. කොට සාය ටිකක් ඉස්සිල කලවා දෙකෙන් භාගයක්ම පේනව. අද තමයි මම එයාගෙ කලව මුල් වතාවට දැක්කෙ. නියම කකුල්. ඉබේටම තොලකට ලෙව කැවුන. මට මතක් උනේ කොට uniform ඇඳල පාසැලට එන කෙල්ලන්ගෙ පේන කකුල්. මගෙ මල්ලිය කෙලින් වේගන එනව. මල කෙලියයි. මම යටට මොකුත් ඇඳලත් නැහැ. හදිසියට දැන් මේක බස්සගන්න ඕන. හිතට එන වල් සිතුවිලි අයින් කරන්න හොඳම විදිය ගේම්ස් වලට හිත යොමු කිරීම කියල හිතන් නැවත කොම්පියුටරයට ඇස් යොමු කෙරුව. මම කවදාවත් පවුලේ අය ගැන මෙහෙම හිතල නැහැ ඉස්කෝල කෙල්ලො, චිත්‍රපටි නිලියො ගැන මිසක්. නැවතත් මට මතක්වුනා පන්තියෙ යාළුවෙක් කියපු කතාවක්. නෑන (අයියගෙ නෝන) එයාගෙ කකුල් අතගගා ඇගෙ තන් දෙක පෙන්නල උරවගත්තු හැටි. මොනවද මම මේ හිතන්නෙ? ගේම් එකට විතරක් හිත යොදවන්න උත්සාහ කලා. කාමරේ ඇතුල මාර සුවඳයි. මට මුලු නිවාඩු කාලයෙම කොම්පයුටරේ ගේම් ගහන්න ඇත්නම්?

ඒ වෙලාවෙ අක්ක මගේ පැත්තට හැරෙන සද්දෙ ඇඳ පැත්තෙන් ඇහුන. “කොහොමද වරුණ ඉස්කෝලෙ තොරතුරු?” අක්ක ඇහුව. හිතේ තිබුණේ වෙන දේවල් නිසා මට එක හරියට ඇහුනෙ නැහැ.

 

“මොකක්ද අක්ක ඇහුවේ?”

 

“ඉස්කෝලෙ වැඩගැන”

 

“ආ……එව හොඳයි.”

 

‘‘ඔයා ඉස්කෝල වැඩලට කැමතිද?”

 

“ඔව් තරමක්.” “ඔයාට යාළු කෙල්ලෙකුත් ඉන්නවද?” ඒ ප්‍රශ්නය මගේ හිත කැළඹුව. කවදාවත් එව පවුලෙ අය සමග කතාකරල නැහැ මම.

 

“එහෙම කා එක්කවත් යාළු නැහැ. මට එහෙම කෙනෙක් නෑ අක්කෙ.”

‘‘හම්. ඔය ඇත්තමද කියන්නෙ?” ඇත්තමයි මට ලැජ්ජයි මේ වගේ දේවල් අක්ක එක්ක කතා කරන්නත්. “නැතුව මාත් එක්ක කියන්න බැරුව නෙවෙයි නේ?” අක්ක ඇහුව. ‘මම ටිකක් කැමති කෙල්ලෙක් ඉසකෝලෙ ඉන්නව යාළුචූන. මෙයා එක දැනගෙනද අහන්නෙ’ මගේ හිතට ටිකක් බය හිතුන මෙයාගෙ ප්‍රශ්නයට. මාව කොටුඋනා වගෙයි. “ඔයා මට කියන්න බයවෙන්න එපා මල්ලි. මම එක රහසක් හැටියට තියා ගන්නම්.” තාම ඇඳඋඩ ඉන්න එයා දිහා මම බැලුව. ඇස් දිවගියෙ දකුණු කකුල නවාගෙන ඉන්න නිසා ඉහලට ඉස්සිල තියන සාය අස්සෙන් පේන ගල දිහාවට. ඉක්මණින් මම අහක බලල බයාදු බැල්මක් හෙලුව. අක්ක එක දැකල මගේ දිහා බලල කට කොනකින් හිනාවුනා. අද තරම් එයා මා එක්ක කිසි දවසක කතාකරල නැහැ. කොහොමටත් එයා කා එක්කවත් වැඩි කතාවට යන කෙනෙක් නෙවෙයි. මට අද හරි පුදුමයි. මම අක්ක එක්ක විවෘතව කතාකලා.

 

“මම කැමති එක කෙල්ලෙක් අපෙ පන්තියෙ ඉන්නව” ගොත ගහමින් කිව්ව. “දැන්නෙ කොල්ල නියම ට්‍රැක් එකට ආවෙ. ඔයාට කෙල්ලෙක් ඉන්නව? මම කලින් ඇහුවම නෑ කිව්වෙ ඇයි?”

 

“එයා මගේ girl friend නෙවෙයි. ඒ කෙල්ල කිසි දෙයක් දන්නෙ නෑ. මම මේ බව කාටවත්

 

කියලත් නැහැ.” නිහතමානිව උත්තර දුන්න.

 

“ඇයි ඉතින් එයාට කිව්වෙ නැත්තෙ?” අක්ක ඇහුව.

 

“මම හිතන්නෙ නැහැ එයා කැමතිවේවි කියල. නැත්නම් මට කැමතියි කියල.” ‘‘එහෙම වෙන්න විදියක් නැහැ. ඔයා හොඳ පෙනුම කොල්ලෙක්නෙ” මම එයාගෙ මල්ලි නිසා සතුටු කරන්න කියන්නෙ හිතල නිහඬඋනා. “ඔයාට මම කියනදේ විශ්වාස නැද්ද? මම ඔයාගෙ

 

අක්ක නිසා කියනව නෙවෙයි.’’ ඇඳෙන් බැහැල මගේ ලඟට ඇවිත් ලඟ තිබුණ ස්ටුල් එක අරන්

 

මගෙ දකුණු පැත්තෙන් වාඩිවුනා. “මොකක්ද කෙල්ලගෙ නම?

“රශ්මි සෙනවිරත්න.” දැන් එයා ලඟින් ගාල තියන සෙන්ට් සුවඳ තදින් දැනෙනව.

 

“එයා ළස්සණ?” අක්ක ඇහුවෙ හිනාවක් මුවගට නගාගෙන. මට ටිකක් ලැජ්ජ හිතුන. “ඔව් පන්තියෙම ඉන්න ළස්සණ කෙල්ල. මුළු ඉස්කෝලෙම ඉන්න ලස්සණම කෙල්ලත් වෙන්න

 

ඇති.’

 

‘‘ඕ…….එකත් එහෙමද? එයාගෙ මොන කොටසද වඩා ලස්සණ?” අක්ක ඇහුව. “කොටස? මම හිතන්නෙ ඔක්කොම මූණෙ හැම කොටසම. ඇස් කන් නහය හිනාව හැමදේම. එකට එයා මහ පුදුම ප්‍රශ්නයක් මගෙන් ඇහුවෙ.

 

‘‘එ කියන්නෙ මුණ විතරයි ලස්සණ? අනිත් හරිය ලස්සණ නෑ?” මට මෙයා අහන දේ හරි ප්‍රෙහේලිකාවක්. මාත් එක්ක විහිළු කරනවද? අනිත් හරිය කියන එකෙන් මෙයා අදහස් කරන්නෙ මොකක්ද? “Oh come on lover boy. මට කියන්න ඇගෙ අනික් හරියත් හොඳද?” මාව සරදමකට අරන් අහනව.

 

“එයා සම්පූර්ණයෙන් හොඳ ලස්සණ පෙනුමයි.’’

 

“ඒ කියන්නෙ ඔයා කෙල්ලගෙ හැමතැනක්ම බැලු?” දෙවියනේ අක්ක අහන ප්‍රශ්න? අන් අය ඉදිරියේ හොඳ ලමයෙක් වන අසරණ මාව බොරුකාරයෙක් කරන්න හදන්නෙ. කෙල්ලෙක්ගෙ නිරුවත් සිරුරක් කවදාවත් දැකල නැති මම මෙයාගෙ ප්‍රශ්නවලට උත්තර දෙන්නෙ කොහොමද? ගෑණුන්ගෙ නිරුවත් සිරුර ගැන මම හිතන විදිය තමයි මෙයාට දැනගන්න අවශ්‍යවෙලා තියෙන්නෙ. “Oh come on මල්ලි, ඔයා එයාව දැකල තියෙනව නේ?” එයා මගේ කරට

අතදාල හොලවමින් අහනව.මොනවද මෙයා මේ අහන ප්‍රශ්න මාර උගුලක අහුවෙල ඉන්නෙ මාව. කියලත් බැහැ. නොකියත් බැහැ. කෙල්ලන්ගෙ තන් අතගාපු හැටි. පිටි පස්සෙන් ගවුම් උස්සල බලපු හැටි. හොරෙන් girls hostel එකේ නාන කෙල්ලො දිහා බලන් හිටපු හැටි දන්නව නම්….? කවුද දන්නෙ මෙහෙම ප්‍රශ්න අහවි කියල. ඕන දෙයක් වෙද්දෙන් කියල හිතල මම උත්තර දුන්න පොඩි හිනාවක් දාල. “ඕ……. අපි හිතන තරම් කොල්ල පොඩි නැහැ’’ අනුෂි අක්ක මගෙ මුණට මූණ කිට්ටුකලා. ඇස් කොනෙන් මම එයා දිහා බැලුවෙ තරහ ගිහින්ද බලන්න. අක්කට හිනා. මාව විහිළුවට අරන්. “ඔයා බලනව නේද කෙල්ලො දිහා? රශ්මිගෙ විතරද? නැත්නම් අනිත් කෙල්ලන්ගෙත් බලනවද?” ඔව් කියන්න ඔළුව වැනුව. අක්ක මගේ දකුණු කලව උඩින් එයාගෙ අත තිබ්බෙ මාව සන්සුන් කරන්න වගේ. ඇත්තටම මට අමුතු සනීපයක් ගෙන දුන්න එයාගෙ අත්ල සමේ ගෑවෙද්දි.

 

“අපි කොලුරෑන ඔක්කොම කෙල්ලො දිහා බලනව” මම කිව්ව. “එහෙම බැලුවම ඔයාට ආසාවල් ඇතිවෙනවද?” මම සිහින් සිනාවක් හෙළුව. “එතකොට මෙතනට සනීපයක් දැනෙනවද?”

 

“මොකක්…..? කොතනටද?” මට හරියටම ඇහුනෙ නැහැ. එහෙම උනේ එයාගෙ අත මගේ කලව ලඟින් හෙමිහිට උඩට ගිහින් ඇඟිල්ලක් මල්ලිය ලඟ මොනවද හොයන නිසා. මම හිතුව හරි. දබරැඟිල්ල මල්ලියගෙ වදිනව.

හරි. දබරැඟිල්ල මල්ලියගෙ වදිනව.

 

“මෙන්න මෙතනට” කියල එතන ඔබනව. මම අක්කගෙ ඇස් දිහා බැලුව. එයත් මගේ දිහා

 

බලන් ඉන්නෙ. මගෙ හුස්ම හිරවුනා වගේ කොහේ හරි තැනක. “මෙතනට සනීපයක් ඇති වෙනවද

 

කෙල්ලො දිහා බැලුවම? රශ්මි මෙතනට හොඳින් සලකනවද?” අනුෂි අක්ක ඇඟිලි තුඩුවලින්

 

මල්ලිය පිරිමදිනව කලිසම උඩින්. මේ මොනවද වෙන්න යන්නෙ අක්කගෙ කාමරේ ඇතුලේ? මට හිතාගන්න බැහැ. අක්ක මගෙ මල්ලිය අගානව. ඒ මදිවට එයාගෙ අතගෑමට මල්ලිය නගිනව. “මෙහෙම කරද්දි ඔයාට සනීපයක් දැනෙනවද? මෙයා ලෙකු වෙනවනේද?” ඇත්තටම අමතු සනීපයක් දැනෙනව එයා අත ගානකොට. කරන්නෙ මොනවද කියල තේරමක් මට නැහැ. “අපි බලමු මේක ලොකුවෙන විදිය?” අක්ක කලිසමේ බොත්තම ගලවල සිප් එක පාත්කලා. නැගල තියන මල්ලිය එලියට පැනල අක්කගෙ ඇඟිලිවල වැදුන. එයා එක ඇල්ලුව. “මේක හරි රස්නෙයි.” මේ මොකක්ද කරන්න හදන්නෙ? අක්ක මල්ලිය වටකරල තදින් අල්ලගෙන දැන් හොඳට ඒ දිහා බලනව හරව හරව උස්පාත් කරකර බොහොම උනන්දුවෙන්. මල්ලිය කරමුලටම ඇඟිලි ගෙනියල මයිල් අතගානව. “ආවු ඔයාගෙ මයිලුත් තියෙනව. කෝ බලමු. කලිසම තව

පාත්කලා මල්ලියයි තුන්මුල්ලයි හොඳට පේන්න. දැන් රැලිවැටුන කළුපාට මයිල් ටික ආසාවෙන් අතගානව. “ඔයා දන්නවද? මගේ කකුල් මුලත් ඔයවගේම මයිල් තියෙනව. මීට වඩා ගොඩාක් වැඩියි. ” මම දැන් හිතනව අක්ගෙ තුන්මුල්ල තියෙන ආකාරය හිතෙන් මවා ගන්න. දැන් එයා නිරුවත් මගේ මල්ලිය අල්ලගෙන හම උස්පාත් කරමින් සෙල්ලම් කරනව. මටත් ආසයි එයාගෙ එකත් එහෙම අල්ලගෙන කරන්න. මල්ලිය එන්න එන්නම දික්වෙනව වගේ තේරෙන්නෙ. අනුෂි අක්ක මගේ කලව වලට ගෑවෙන තරමට කිට්ටුඋනා. එයාගෙ ඇඟ මගේ ඇඟේ ගෑවෙනව. “අපි යමු ඇඳට. එතකොට පහසුයි.” මාවත් ඇදගෙන ගිහින් ඇඳේ හාන්සි කරවල ඇඟේ ගෑවෙමින් එයත් එතනම ඇලවුනා.

මම ඇස් පියාගෙන අක්කට කැමැත්තක් කරන්න ඉඩදුන්නා. එයා මගේ මල්ලිය අතගගා හුරතල් වෙනව. මට පුදුම සැපක් දැනෙන්නෙ. එවන් මිහිරක් කවදාවත් මම විඳල නැහැ. ටිකකින් මගෙ වැලමිට හරියේ සීතලක් දැනුන නිසා ඇස් ඇරල බැලුව. අක්ක blouse එකේ බොත්තම් කීපයක් ඇරල තනයක් මගේ අතේ ගාවනව. සීතලට දැනුනෙ බ්‍රෙසියර් එකෙන් උඩ හරිය අතේ ගෑවිල. තුනි බ්‍රෙසියර් එක අතරින් උල් නිපල් එක ගලක් වගේ අතේ ඇනෙනව. අක්ක මට නියම පහසක් දෙන්නෙ. ‘‘ඔයා ආසද වරුණ? හොඳ සනීපයක් දැනෙනවද?” අක්ක මගෙන් ඇහුවෙ කම්මුල ඉඹල කට කන ලඟට කරල කොඳුරමින්. මම ඔළුව වැනුවෙ ‘ඔව්’ කියල අඟවන්න. එයා සතුටු උනා. ඊට වඩා සතුටක් මම ලබනව එයා මල්ලිය අතගාමින් හොලවන නිසා. “ඔයාට සතුටු වෙන්න අවශ්‍ය උනාම ඔයා තනියම මෙහෙම කරනවද?” අක්ක ඇහුව. මම ආයෙත් ඔළුව වැනුවම එයා හිනාවුනා. “එහෙම කරද්දි කා ගැනද හිතන්නෙ? රශ්මිවද?” සරදම් හිනාවක් දාල මගෙන් ඇහුව. ඒ නම මතක් කරපු ගමන් රශ්මිගෙ රූපෙ මගෙ සිහියට ආව. අනුෂි අක්කමල්ලිය අතගගා සෙල්ලම් කරනව. රශ්මිගෙ රූපෙ මට මැවිල පේනව. මට දැනෙන සැප ඉහවහා ගිහින්. මට දැනෙන්නෙ රශ්මි මල්ලිය අල්ලන් සෙල්ලම් කරන බවයි. “දැන් හිතෙන්නෙ රශ්මි මෙහෙම කරනව කියලද?” මෙයා කොහොමද එහෙම අහන්නෙ? මගෙ හිත කියවන්නත් දන්නවද? ලැජ්ජාවෙන් මාව රතුඋනා. අක්කගෙ ඇඟිලි මගේ ඇටදෙක දිහාවට ගමන් කරනව. “මල්ලි කකුල් දෙක තව ටිකක් පලල් කරනවද අක්කට පහසුවෙන්න. මට පල්ලෙහා අතගාන්න ඕන” හිනා මූණක් පෙන්නමින් ඇහුව. මම කීකරුවෙලා කකුල් පලල් කලා වැඩි ඉඩක් ලබාදෙන්න. අක්ක ඇට මිරිකල තව පහලට අතගාගෙන ගියේ පුකේ දාරෙ පටන් ගන්න තැන හොයන්න වගේ. කකුල් දෙක මැදින් මගේ රහස් අවයව අතගාමින් යනකොට දැනුන සනීපය මාව තවත් කුල්මත් කලා. නැවත එයාගෙ අත මල්ලිය වෙත ගෙනත් මාපටඟිල්ලෙනුයි දබරැඟිල්ලෙනුයි මොට්ටුව අල්ලල උඩට ඉස්සුව. දැන් ඉස්සරහට ටිකක් නැවිල මල්ලියව හොඳට බලනව. මට පොඩි වේදනාවක් දැනුන නිසා මල්ලියට මොනව කරනවද කියල බැලුව. මෙයා ටොපා වැහිල තියෙන පෙරසම පස්සට ගහනව. “වරුණට මෙතනින් කිරි එනවද මහෙම කර” දෙවියනේ මෙයා කෙලින් නොකිය මගෙන් අහන්නෙ මම අතේ ගහල ස්වයං වින්දනය ලබනවද කියල. ඇත්තටම නැහැ කියන එක තමයි උත්තරය. අතේ ගහනව කියන එක දන්නව. ඉස්කෝලෙ යාළුවන්ගෙන් දැන ගත්තෙ. ඒ හැමදෙනාම කරන බවත් දන්නව. මම ටිකක් ආසාවට මල්ලිය අතපත ගෑවට අන්තිමට වෙනදේ දන්නෙ නැහැ. “ඔයාගෙ මෙතනින් කිරි එනව?” අක්ක ඇහුවෙ මල්ලිය අල්ලගෙන ටොපා පෙන්නමින්.” මම try කරල නැහැ.” “කරල නැහැ? ඇයි ”

 

“දන්නෙ නෑ.”

 

“හරි මම පෙන්නන්නද කරන විදිහ? ඔයාට උගන්නන්න?” මම හා කියන්න ආයෙත් ඔළුව වැනුව. අනුෂි අක්ක හිනාවෙල මගෙ කම්මුල් සිපගත්ත. “වරුණ හොඳ කොල්ල” කියල “මෙන්න මෙහෙමයි කරන්නෙ. හොඳට බලාගන්න. ඔයා මල්ලිය හරි ඕගොල්ල මේකට කියන ඕනම නමක්, මේ විදියට ඇඟිලි රවුමට දාල අල්ලගන්න.’’ අක්ක මල්ලිය ඒ විදියට අල්ලගත්ත. “දැන් අත උස්පාත් කරන්න මම කරන විදියට.” එයා හෙමින් අතේ ගහන්න පටන් ගත්ත පෙරසම එහා මෙහා යවමින්. අතේ ස්පර්ශය ගෙනෙන හැඟීම මාරයි. පළමු වතාවට මෙවැනි ස්පර්ශයක් මගෙ මල්ලිය විඳින්නෙ. “සනීපයක් දැනෙනව?” අක්ක හිනාවෙවී ඇහුව. “ඉන්න මම දැන් ඔයාට

යවන්නම්. අක්ක මගේ ඇඟට හේතතුවෙල මාව තදින් වැළඳ ගත්ත. එයාගෙ අත මගෙ අතේ ගැහිල්ලෙ වෙගය වැඩිකලා. මම මේ අළුතින් වෙන සංහිඳියාව නොඉවසිල්ලෙන් බලන් ඉන්නව. එක අතකින් මාව බදාගෙන පපුවට තුරුල් කරන් මගෙ මූණ අතොරක් නැතිව සිඹිමින් මල්ලිය අල්ලගෙන අතේ ගහනව. කකුලක් මගෙ ඇඟ උඩින් දාල එයාගෙ චූව මගේ කලවෙ අතුල්ල අතුල්ල තද කරනව. මල්ලිය අල්ලන් ඉන්න අත උස්සල පාත් කරද්දි මුදඟිල්ල මයිල් කලඹන අතර සුළඟිල්ල ඇටදෙකේ වදිනව. මගේ සැප දෝරෙ ගලනව. මම එයාගෙ තන් අතර දෙබුක්කුවේ ඔළුව තදකරන් පස්ස ඉබේම ගස්සන්න ගත්තෙ ලැබෙන සැප උපරිම නිසා. එයත් වේගෙන් චූව අතුල්ලනව අතේ ගහමින්. “හහ්…. හහ්… වරුණ දැන් කොහොමද ඔයාට අක්ක දෙන සැප? සනීපද මගෙ පැටියො?” අක්ක ගැහෙමින් කොඳුරමින් ඇහුව. “ඔව් අක්කෙ. ඔව් ඔව් මගෙ රත්තරන් අක්කෙ හරිම සනීපයි.’’

 

“මගෙ රත්තරන් පැටියො ඔයාගෙ එක තව ඉඳිමෙනව මගෙ අතට තේරෙණව. දැන්ම එවන්න එපා මම කියනකන්. හුස්ම ඉහළට අල්ලන් ඉන්න.” අක්ක මගේ තොල් උරන්න ගත්ත. මම දැන් දිව්‍යලෝක හතකට එහා ඉන්නෙ. හුළඟෙ පාවෙනව වගේ. එයා හයියෙන් හුස්ම ගන්නෙ මැරතන් එකක් දුවනව වගේ. චූව කලවෙ ගාවන්නෙ. “ආහ්….” කියල තදින් එයාගෙ චූව මගේ කකුලට ගහගෙන ගහගෙන ගිහින් නැවතුනා. පෑන්ටිය තෙමාගෙන මගේ කලව රස්නෙ වතුරකින්

තෙත්වෙනව මට දැනුන. මට කතා කරගන්නත් බැහැ. එක හොඳයි. නැත්නම් පහල ඉන්න නැන්ද දුවල එවි මම කෑගහන්න මල්ලිට මොනවද දුව කරන්නෙ කියල බලන්න. අක්ක තාමත් මගෙ අතේ ගහනව. අවුරුදු 21ක කෙල්ලෙක් මේ පොඩි එකාගෙ මල්ලිය අල්ලන් අතේ ගහන්නෙ කෝච්චි පිස්ටන් එකක් වැඩකරන ආකාරයට. දැන් එයා ඇඳේ ඉඳගෙන කරන්නෙ. පපුවෙ දෙබුක්කුවට ඔළුව ගහන් මම ඉන්නෙ. හොල්ලන වෙලේ එක තනයක් බ්‍රෙසියරයෙන් එලියට පැනල දැන් ළස්සණට පේනව. ලා දුඹුරු පාට පැච්චක මැද්දෙ තියන රෝසපාට නිපල් එක නෙරල ඇවිත්. මම ඇඟිලි තුඩුවලින් පිරිමැද්ද. “ඔයාට ආසද බලන්න?” “ඔව් අක්කෙ.”

 

” මම පස්සෙ වෙලාවක පෙන්නන්නම්.” එයාගෙ සාය පෑන්ටිය ලඟටම ඉස්සිල කලව පේනව. මම ඒ දිහා දැන් බලන්නෙ. ඒව හම ගහපු කෙසෙල් කඳන් දෙකක් වගේ. “ඔයාට ඕන නම් මගෙ කකුල් අතගාන්න.” මම කකුල් අතගාන ගමන් එ දෙක කිස්කලා. අක්කව ගැස්සුනා. දැන්නම් මට

 

උපරිමයි. මුළු ඇඟම හිරි වැටීගෙන එනව. “අක්කෙ ගෙ ඇඟට මොකක්ද වෙනව.”

 

“බයවෙන්න එපා පැටියො. ඔයාට යන්න හදන්නෙ. දැන් එවන්න එවන්න.” අනුෂි අක්ක මාව ඉඹගෙන අතේ ගහන වේගෙ වැඩිකලා. ”ආහ්…….අනුෂි අක්කෙ……. මොකද

මේ වෙන්නේ……. මට බෑ….. මට පණ නෑ…….අනේ

 

අක්කේ…….” කියල මම එයාව බදාගත්ත. මල්ලියගෙන් චූ යනව වගේ මට දැනුනෙ. “බයවෙන්න එපා පැටියො. ඔයාට මුකුත් උනේ නැහැ. මම ලඟ ඉන්නවනෙ? ඔයාට මම කියපු කිරි ගියා. මේ බලන්න.” මම ඔළුව උස්සල බැලුව. අක්ක තාමත් මල්ලිය අල්ලගෙන. ඔව් ඇත්තතමයි. අන්තිමේදි අක්ක මගෙන් අහපු දේ මට මුල්වතාවට උනා. ටොපා මුදුනෙ තියන චූ කරන චූටි හිලෙන් කැඳවගේ සුදුපාට දෙයක් එලියට ඇවිත්. ඒවයින් අක්කගෙ අත නෑවිල. එයා තාමත් මල්ලිය අල්ලන් උස්පාත් කරනව. ගෑවිල තියන කැඳවලට අත ලෙස්සුවත්. ”ව…..ව්….. මේ බලන්න තියන එව. හරි ෂෝක් කිරි එලියට ආවෙ. බලන්න අක්කට කොච්චර ගොඩක් මල්ලි

දුන්නද කියල” මගෙ මල්ලිය අක්කගෙ අතේම ඇකිලිල පරණ සයිස් එකටම ආව. අත අහකට ගත්ත අක්ක නහය ලඟට අරන් “හරි සුවඳයි” කියල “ඔයාට ආස හිතුනද?” මගෙන් ඇහුව. “ඔව් අක්කෙ” මම උත්තර දුන්න.

 

‘‘හොඳ ළමය. ඒ නිසා තමයි අක්කට කීකරුවෙල කියපු විදියට කලේ.” අනුෂි අක්ක ආයෙත් බැහැල තියන මල්ලිය අතගෑව. ඇට දෙකත් මිරිකල මයිල් ඇඟිලි වලින් පිරුව. ” මේ බලන්න මල්ලියො, මේක අපි දෙන්නගෙ රහසක් හොඳේ? වෙන කාටවත් හෙම කියන්නෙපා. තේරුණාද? එහෙම හිටියොත් අක්ක හැමදාම මේ වැඩේ කරනනම් ඔයාට, හොඳද? අක්ක තව ගොඩක් දේවල් කරල ඔයාට සැප දෙන්න දන්නව. අක්ක එවත් කරනනම් ඔයා කාටවත් නොකිය හිටියොත්. දැන් මම ගිහින් අත සෝදන් එන්නම්.”

අක්ක නැගිටල bath room එකට ගියා. මම එහෙමම මල්ලිය දිහා බලන් උන දේ ගැන හිතනව. දැන් දවල්වෙල. එකපාරටම මට නැන්දවයි අම්මවයි මතක් උනා. ඉක්මණින් ඇඳෙන් බැහැල කලිසම ඇඳගත්ත. ඒ එක්කම අක්කත් ආව හිනාවෙවී. ” ඔයා හරි ළමයෙක් තමයි. මගෙ skirt එකෙත් ඔයාගෙ කිරි තිබුණ. මුණෙයි ඔළුවෙයින් ඉහිරිල. ” මගෙ නිකටෙන් අල්ලල සරදම් කරල තොල්දෙක කිස්කලා. “පළවෙනි දවසෙම නියමෙට කලා. ඒ නියසි මම කියන්නෙ ඔයා හරි smart කොල්ලෙක්. මම හරි ආදරෙයි ඔයාට” කියල පපුවට තදකරන් වැළඳගත්ත. “මතක තියාගන්න. කාටවත් කියන්නෙපා. යාළුවන්ටවත් විශේෂයෙන්ම. ඔයා හෙට උදෙටත් එන්න. අක්ක හෙට තව දේවල් උගන්නන්නම්. සමහර විට අක්කගෙ එකත් බලන්න පුළුවන්. ඔයා කැමතිද මගේ එක කොයි වගේද කියල බලන්න” “ඔව් අක්කෙ මට බලන්න ඕන” සන්තෝසෙන් කිව්ව.

 

“එහෙනම් හෙට හොඳ?”

 

“හොඳයි.

 

මම කාමරේ දොර වහගෙනම එලියට ආව හීන සාගරයක කිමිදෙමින් හෙට අක්කගෙ එක බලන අදහසින්. මට වඩා අවුරුදු 6ක් වැඩිමල් අවුරුදු 21ක් වයස අක්කගෙ කකුල් මැද තියන එක කොයිවගේ ඇද්ද හිතමින් මම ගෙදර ගියා.

 

ලබන සතියෙ හමුවෙමු.

 

Date: November 19, 2021

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *