රස සයුර – 03 කොටස
පසුගිය සතියෙන්…
මම සුසී නැන්දගෙ බෝඩිමට ආපු පළවෙනි දවසෙ සුසී නැන්දත් එක්ක ඇඳුම් මහපු චිත්‍රා නැන්දයි සුසී නැන්දයි කතා කරනවා අහගෙන ඉඳල චිත්‍රා නැන්දගෙ හොර සීන් එක බලාගන්න එයාලගෙ ගෙවල් පැත්තට යනවා. එතනදි මට චිත්‍රා නැන්දගෙයි එයාගෙ හොර මිනිහ දිමුතුගෙයි කතාව හොරෙන් අහගෙන ඉඳල අසූහාරදාහට නගිනවා. ඒත් එක්ක ගෙදරට ආවට පස්සෙ සුසී නැන්ද චිත්ත නයිටියක් පිටින් ඉන්නවා දැකලා තවත් හැඟීම් ඇවිස්සෙනවා. ඒත් එක්ක ඇඳට ඇවිත් නිදාගන්න හැදුවත් නින්ද ගියෙම නෑ. ඇඳේ පෙරලි පෙරලි ඉඳල නින්ද ගියේ නැති පාර මම ඇඳෙන් නැගිටිනවා.
ඇඳෙන් නැගිටල වෙලාව බලනකොට රෑ 8යි. අම්මේ දැන් නම් අරුන් දෙන්න එකසිය ගානට වැඩ ඇති. දිමුතුවා ඇරියස් කවර් කරන්නත් එක්ක චිත්‍රා නැන්දට අරිනවා ඇති. ඒක මතක් වෙන කොට තවත් නම් ඉන්න බෑ. ඉන්නම බැරි තැන ආපහු ගිහින් කලින් වගේ කන තියල බලන්නමයි හිත.
අන්තිමට ටී ෂර්ට් එක්ක දාගෙන දොර හෙමින් ඇරගෙන එලියට බැස්සා. බයික් එක ස්ටාට් කළේ නෑ සද්දෙ ඇහෙයි කියලා. පයින්ම චිත්‍රා නැන්දගෙ ගේ පැත්තට කිට්ටු කලා. කිසිම සද්දයක් නෑ. ඉස්තෝප්පුවෙ ලයිට් එක දාලා තිබුනා. මෙලෝ යකෙක් පේන්න හිටියෙ නෑ. බීල ඉවර වෙලා එහෙනම් දැන් අරුන් දෙන්න වැඩේ පටන් අරන් ඇති.
මම කලින් වත්තට ඇතුලු වුන තැනින්ම වත්තට ඇතුලු වුනා. මැද කාමරයක ලයිට් එක දාලා තිබුනා. මම හෙමින් එතන ජනේලෙ ළඟට කිට්ටු කලා. ජනේලෙ හොඳට වහල තිබුනෙ. කන දීල බැලුවත් කාමරෙන් කිසි සද්දයක් නෑ. මුන් දෙන්න වැඩ ඉවර කරලවත් ද කියල හිතන කොට බාත්රුම් එකක ෂවර් එකකින් වතුර වැටෙන සද්දයක් ආවා. කවුරුහරි නානවා. සමහර විට දිමුතුවා වෙන්න ඇති කියල මට හිතුනා.
හම්මේ රස්නෙ… නෑවත් වැඩක් නෑ…” එතකොටම කාමරේ පැත්තෙන් දිමුතුවගෙ කටහඩ ඇහුනා.
“ඔව් අනේ… මේ දවස් වල හොඳටම රස්නෙයි… ෆෑන් දැම්මට වැඩකුත් නෑ…” චිත්‍රා නැන්දගෙ කටහඬත් කාමරෙන්ම ඇහුනා.
” ජනේලෙ ටිකක් ඇරල තියමු ද සුදූ…”
“ඔයාට පිස්සු ද අනේ… මොකෙක් හරි ආවොත් එහෙම…”
“මේ රෑ මොකෙක් වත් එන්නෙ නෑ…“
“ඒකට කමක් නෑ… ජනෙල් අරින්න එපා…” චිත්‍රා නැන්දා එපා කියපු නිසාද කොහෙද ජනෙල් ඇරියෙ නෑ.
“අපරාදේ ජනේලයක් ඇරිය නම්…’ මම මටම කියාගත්තා. ඇත්තටම වැලක් බලාගන්න තිබ්බ චාන්ස් එක නේද මේ මිස් වුනේ කියල මට හිතුනා. මම ඒක නිසා ජනේලෙ ගාව ඉඳන් ඇතුලෙ කතාබහට හොඳට කන් දීගෙනම හිටියා.
“ආපෝ… සිගරට් ගද විතරක්… දිමුතුවා චිත්‍රා නැන්දව කිස් කරන්න පටන් අරන්ද කොහෙද
“මම හෝදගෙන ආවේ…“
“හෝදගන්න ඇත්තෙ වෙන මොකක් හරි වෙන්න ඇති…“
“ඒකත් හෝදගත්තා… කටත් හෝදගත්තා… උම්ම්…“ අප්පටසිරි ඉඹින සද්දෙ ලාවට වගේ ඇහුනා. මගේ ඇඟේ මයිල් කෙලින් වෙලා යනවා වගේ මට දැනුනා.
“මේ අරයා නිදි නේද…“ ආයෙත් චිත්‍රා නැන්දගෙ කටහඬ
“ඔව් ඔව්… මම ඇඳට ගිහින් දාලා දොරත් වහල ලොක් කරලා ආවෙ බබා… එලි වෙනකම් ඇහැරෙන එකක් නෑ… උම්…. කෝ ඉන්නකො ඉතින්…“
“ඌහ්… හෙමින් අනේ… රිද්දන්න එපා…“ චිත්‍රා නැන්දගේ තනේ විකුවද දන්නෙ නෑ මූ. කටහඬ ඇහෙනවත් එක්ක මගේ හිතේ වෙන සිද්ධිය වැල ෆිල්ම් එකක් වගේ මැවුනා. මගේ පොල්ල නොදැනීම හොඳටම කෙලින් වෙලා. වෙන කොට
“අම්මෝ… උම්හා…. මේ කුක්කු උරන්න කොච්චර දවසක ඉඳන් මග බලාගෙන ද හිටියෙ…උම්ම්… ලබ්…“
“යනවා යන්න බොරු නොකියා… රටදි එක එක ගෑනුන්ගෙ උරල ඇවිත් මට මෙතන බොරුව දානවා…“
“බොරු නෙවෙයි වස්තු… රටදි නම් කීප දෙනෙක්ගෙ ඉරුවා තමයි… ඒත් මේ වගේ දෙකක් නම් උරන්න හම්බවුනේ නෑ… උම්ම්….“ දිමුතුවා ගජරාමෙට චිත්‍රා නැන්දගෙ තන් දෙක උරනවද කොහෙද. අම්මේ එහෙම සැපක්. මම සරමට යටින් අතදාල පයිය අල්ලගෙන හෙමින් අතේ ගහන්න ගත්තේ ඉවසන්න බැරි කමට.
“කෝ නයිටිය ගලවන්නකො… …. ආ හරි… මේ මගේ එක උරන්න…” මම හිතන්නේ දිමුතුවා පයිය කටට දුන්නද කොහෙද.
“එහෙදි බඩු ගහල ගහලම මේක ලෙලි ගැහිල…ම්… ජ්…“ චිත්‍රා නැන්ද දිමුතුවගෙ පයිය ගිල්ල මට හිතුන විදිහට.
“ම්… ආහ්… දිමුතුවා කෙඳිරි ගානවා මට ඇහෙනවා. චිත්‍රා නැන්ද දිමුතුවගෙ පයිය උරල පට්ටම සැපක් දෙනව ඇති කියල මතක් වෙනකොට මගේ පයිය පුපුරන්න වගේ. මම සරම උස්සල පයිය හොඳට එලියට අරගෙන අතේ ගහන්න පටන් ගත්තා. කරුවල නිසාත් දිගටම ගස් වවල තිබුන නිසාත් මාව කාටවත් පෙනුනෙ නෑ.
“ම්.. මට යයි ඉක්මනට… දැන් කරමු…..” ඒ දිමුතුවගෙ කටහඬ.
මිනිහට සැප දරාගන්න බැරුවද කොහෙද.
“මොකෝ හදිස්සි… ලෙඩක් වත්ද?”
“නෑ… සුදු… මේ කිම්බ දැක ගන්න කොච්චර දවසක් බලන් හිටියද? මේක දැක්කම කාටද ඉවසන්න පුළුවන් …’
“චී… මොනවද අනේ කුනුහරප කියන්නෙ…. කිම්බ ගගා…’
“විහිලුවට කිව්වෙ සුදූ… කෝ ඔයාගෙ චිච්චිය… කෝ… ඕහ්…”
“කෝ… ඔහොම බෑ… කෝ කොන්ඩම්…” ඒ චිත්‍රා නැන්දා.
“ටිකක් නිකම් කරල පස්සෙ කොන්ඩම් දාන්නම් සුදු… කෝ ඉන්නකො…”
“එහෙම බෑ කොන්ඩම් දාන්න දාන්න…. ඔයාට ගියොත් එහෙම…”
“ගියොත් මොකද ඉතින්… මීට කලින් මම ඇතුලෙ යවල නැතුවයැ…”
“අනේ මේ.. විකාර කියවන්නෙ නැතුව දා ගන්න… මම පෙති අරගෙනත් නෑ ගොඩ දවසකින්…”
අම්මෝ… දෙන්න වැඩේ පටන් ගන්න වගේ හදන්නෙ… දිමුතුවට පුදුම හදිස්සියක් තියෙන්නෙ…මම අතේ පාර තවත් වේගවත් කලා.
කොහොම වුනත් චිත්‍රා නැන්ද දිමුතුවත් එක්ක ඉන්නෙ එච්චරම හැඟීමකින් නෙවෙයි කියල මට හිතුනා. රත්නෙගෙන් සැපක් නැති නිසා දිමුතුවත් එක්ක සෙට් වෙලා හිටියට චිත්‍රා නැන්ද බලාපොරෙත්තු වෙන ආකාරයේ ලැබෙන්නෙ නැද්ද කියලත් මට හිතුනා. සැපක් දිමුතුවගෙන්
“ආ… හරි කොන්ඩම් දැම්ම ඔන්න… කෝ ඈත් කරන්න…. අනේ…” අඩේ දිමුතුවා අරින්න වගේ හදන්නෙ.
“ආ..ආහ්… හෙමින් දාන්න….. රිදෙනවා….” චිත්‍රා නැන්ද කෙඳිරි ගානවා ඇහුනා. දිමුතුවා ඇතුලට බැස්සුවද කොහෙද… ඒක මතක් වෙනකොට මගේ අතේ පාර තවත් වේගවත් වුනා.
“හ්… ම්ම්ම්ම්හ්..“ ගේ ඇතුලෙන් ඇඳ හෙල්ලෙන සද්දෙයි. චිත්‍රා නැන්දගෙ කෙඳිරිලි හඬයි දෙක එකට ඇහෙන්න ගත්තා.
“ම්හ… පැටියෝ… ඔයා නම් මාරයි සුදූ…“ දිමුතුවා හති දදා ගහන ගමන් ද කොහෙද මට කියනවා ඇහුනා. අම්මේ… දිමුතුවාට පට්ට සැපක් ඇත්තෙ… මට අහගෙන ඉඳලත් මෙච්චර සැප නම්. විනාඩි දෙකක් විතර මේ කෙඳිරිලි හඬ ඇහුනා. මම දිගටම අතේ පාර ගහගෙන ගියා.
“ම්හ… සුදු මට යන්න වගේ… එකපාරටම දිමුතුවා හති දාන ගමන් කොඳුරනවා මට ඇහුනා. “ආහ්… ම්හ ආආහ්…“ දිමුතුවාගෙ කෑ ගහන සද්දෙත් එක්ක ඇඳේ සද්දෙත් වැඩි වුනා. මම හිතන්නේ දිමුතුවට ගියා ද කොහෙද. ඒත් චිත්‍රා නැන්දගෙ නම් වැඩි සද්දයක් ඇහුනෙ නෑ. චිත්‍රා නැන්දට යවන්නෙ නැතුවම මූ යවාගත්තද කොහෙද.
“කෝ… ඕක ගන්න එලියට… ගිහින් ඕක විසිකරල හෝදගෙන එන්න… නැත්නම් හැම තැනම ගැවෙයි …” ඒ චිත්‍රා නැන්දගෙ කටහඬ. කොන්ඩම් එක විසි කරල එන්න කියල වෙන්න ඇති කියන්න ඇත්තෙ කියල මට හිතුනා.
තාම බඩු ගියේ නෑ… මම අතේ පාර තවත් වේගවත් කලා චිත්‍රා නැන්දව මතක් කරගෙන. අම්මේ… චිත්‍රා නැන්ද දැන් හෙලුවෙන් ඇඳේ දිගාවෙලා ඇති කකුල් දෙක පලල් කරගෙනම… “ම්ම්හ්…“ හිටිය නම් තාම ගහනවනේ… කියල හිතමින් අතේ පාර වේගවත් කලා. චිත්‍රා නැන්ද මට සෙට් වුනා නම් දිමුතුවට වඩා සැප දෙන්න තිබ්බ කියල මම කල්පනා කළා. “හ්…“ කෙඳිරියකුත් එක්ක කකුල් දෙකත් එක්ක හිරි වැටිල වෙන කිසිම දවසක ගියෙ නැති තරමෙ කැරි ලෝඩ් තුන හතරක් මගේ පයියෙන් ඈතට විද්දා. මම අන්තිම කැරි බින්දුවත් යනකම් අතින් පයිය හෙල්ලුවා…
කැරි ටික ගියාට පස්සෙ මට එතන ඉන්න නිකම් අපහසුතාවයක් වගේ දැනුනා. මොනව වුනත් ඒ අදම දැකපු මට පුතේ කියල කතා කරපු නැන්ද කෙනෙක් නේද කියල මට මතක් වුනා. බෝඩිමක් නැතුව අමාරුවෙ වැටිල ඉන්න වෙලාවෙ පිහිට වුනු සුසී නැන්දටත් වරදක් නේද මේ කරන්නෙ කියල මට හිතුනා. මම සරම හදාගෙන එතනින් ඇවිත් කාමරේට වැදිල ඇදේ හාන්සි වුනා.
දිමුතුවගෙනුත් චිත්‍රා නැනදට ලොකු සැපක් නැතුව ඇති කියල මට හිතුනා. ම්ම්.. මට සෙට් වුනා නම් මම දනී සැප දෙන හැටි… ඒත් මට පුතා කියල කතා කරන චිත්‍රා නැන්ද මාත් එක්ක ඉන්න කැමති
වෙයිද… මට පිස්සු… මමම කල්පනා කලා. මේ ගැන කල්පනා කර කර ඉන්නකොට චිත්‍රා නැන්දගෙ මතකයත් එක්කම හිත පිරිල තිබුන නිසා මට ඉක්මනටම නින්ද ගියා.
***
විශේෂ දෙයක් නැතුව දවස් හතර පහක් ගත වුනා. ඒ දවස් ටිකේ මට හොඳටම වැඩ තිබුනා. එකවුන්ට්ස් චෙක් කරන්න තිබ්බ නිසා උදේ පාන්දර ගිය ගමන් ගෙදර එනකොට රෑ නවය දහය වුනා. ඒක නිසා චිත්‍රා නැන්ද දැක්කෙ වත් නෑ. සුසී නැන්ද දැක්කෙත් සමහර දාට උදේ වැඩට යනකොට විතරයි. රෑ එනකොට සුසී නැන්දල නිදි.
සමහර දාට උදේ වැඩට යනකොට ඒ වෙලාවෙම වගේ තමයි සුසී නැන්දගෙ ලොකු දුව කසුනි නංගි පන්ති යන්න පිටත් වුනේ. ඉතින් එයා මාත් එක්කම පාරට යන්න සෙට් වුනා. සුසී නැන්දත් ගොඩක් කැමති වුනා එයා මාත් එක්ක පාරට යන එක. මොකද කසුනි නංගි ගොඩක් ලස්සනයි. ඒ ගෙට එන පාරෙ මහ එපා කරපු එවුන් හිටියෙ. ඉතින් ආරක්ෂාවත් හොඳ හින් ද මම සමහර දාට වැඩට යන ගමන් බයික් එකේම පන්තිය ගාවට ඇරලුවා. කසුනි නංගි
ගැන මගේ හිතේ කිසිම නරක අදහසක් තිබුනෙ නෑ… මගේම නංගි කෙනෙක් වගේ මට දැනුනෙ…
කොහොම හරි සතියක් විතර ගතවුනා. එදා ඉරිද මට නිවාඩු තිබ්බ නිසා මම හිටියෙ ගෙදර සූසී නැන්දල එහෙමත් ඉරිදට මැහුවෙ නැති නිසා චිත්‍රා නැන්ද එහෙමත් නිවාඩුයි. නංගිල දෙන්නම පන්ති ගිහින්. එදා සිදුවුනු එක්තරා සිදුවීමක් මගෙයි සුසී නැන්දගෙයි ජීවිත වෙනස්ම පැත්තකට ගෙනියන්න හේතු වුනා කිව්වොත් හරි.
***
මතු සම්බන්ධයි…
ලියන්නේ නිෂාන්…
කතාව ඉස්සරහට ගෙනියන්න ශක්තිය වෙන්නෙ ඔයාලගෙ වටිනා අදහස්. ඉතින් ඒව කොමෙන්ට් කරන්න. මේල් කරන්න. ඔයාලගෙ අදහස් තරම් වටිනා දෙයක් කතා ලියන අපිට නෑ. ස්තූතියි.