Biyagulukama 4 බියගුලුකම 4 [Kasun Madhawa Original Story]

මේ කොටසෙ ඉදින් කතාව වෙනත් කෝනයකින් ඔයාලට අරන් එන්න හිතුව. ඔයාල ඒකට කැමති වෙයි කියල හිතනව.
ගයාන් එදා රෑ සදුනිගෙන් භාර හාර ෆිල්ම් එක ගැන විස්තර ඇහුවෙ සදුනිගෙ කටින් එයා කරපු වැරැද්ද කියල පිළිගනියි කියල බලාපොරොත්තුවෙන්. ඒත් සදුනි බොරු ලෙඩක් පෙන්නල ගයාන්ව මගහරින කොට මොහොතකට සදුනි ගැන තරහක් ඇති උනත්, සිද්දවුන හැමදේම ගැන හිතනකොට ගයාන්ගෙ හිතට දැනුනෙ අමුතුම සතුටක්. එදා සිද්ධියෙන් පස්සේ ගයාන් සදුනි ගැන ලොකු අවදානයකින් හිටියෙ. හැබැයි එයා කොයිම වෙලාවකවත් එදා ඉස්කෝලේ ඇතුලෙ රත්නෙ එක්ක කරපු දේවල් ගැන ගයාන් එක්ක කිව්වෙ නෑ. ගයානුත් සදුනිගෙන් ඒ ගැන අහන්න ගියේ නෑ අහනව නියා ගයාන් ඒ ගැන දන්නව කියලවත් අගවන්න ගියේ නෑ. සතියක් විතර යනකන් සදුනි තරමක් ගයාන්ව මගහරින බවක් පෙන්නුවන් දවස් කීපයක් යන කොට ඒ ගතිය ඇරිල ගියා. ගයාන් හිතුවෙ ඒ සදුනිට දැනෙන වරදකාරි බව නිසා කියල. ඇත්තටම ඒක එහෙම තමා රන්නෙ සදුනිට එයාගෙ ජීවිතේ පළවෙනි හොදම සුරාන්තයක් ලබල දුන්නත් තමන්ගේ හස්බන්ඩ්ට ද්‍රෝහි වුනා කියන හැගීම එයාගෙ හිතට වද දුන්න. කාලය හැම දේකටම උත්තරය කියනව වගේ. කාලයත් එක්ක සදුනි ඒක අමතක කරන්න උත්සහ කරා. සදුනි දැන් ඉස්සරට වඩා තරමක් පරිස්සමෙන් වැඩ කරනව. එයා ඉස්කෝලේ ගාවට යන්නෙ එන්නෙ හරිම වෙලාව බලල කීප වතාවක්ම රන්නේ සදුනිට සෙනග අස්සෙන් එයාට ලං වෙන්න හැදුවත් එයා දක්ෂ විදිහට එයාව මග හැරිය. රන්නෙව දකින හැම වෙලාවකම සදුනිගෙ පෑන්ටි එක තෙත් වෙනව වගේ දැනුනත් ආයෙ නම් ඒ වගේ දෙයක් නොකරන්න තමන්ටම පොරොන්දු උනා. එදා රන්නේ සදුනිගෙ ෆෝන් එක ගත්ත වෙලාවෙ එයා සදුනිගෙ නම්බර් එකත් අරන් සැරින් සැරෙ සදුනිට කෝල් කරත් සදුනි පළවෙනි වතාවෙන් පස්සෙ අදුනන් නැති නම්බර් වලින් එන කෝල් ආන්සර් කරේ නෑ. සදුනිට හුකපු දවසට පහුවෙනිදම රන්නේ සදුනිට කෝල් කරාම.රත්නෙ “කොහොමද සදුනි”
සදුනි “කවුද මේ.”
රත්නෙ “ඇයි අනේ ඊයෙ ඔයාගෙ හුත්ත කැරි වලින් පුරවපු මාව මතක නැද්ද?”
සදුනි “මේ.. මෙ.”
රත්නෙ “කොහොමද ඉතින් ඔයාට මගේ පයිය නැතුව පාළුයිද. මගේ පයියනම් ඔයා ගැන හිතුවත් කෙලින් වෙනව.”
සදුනි “අනේ ආයෙ කෝල් කරන්න එපා.”
රත්නෙ “ඇයි හස්බන්ඩ් ඉන්නවද. කමක් නෑ එහෙනම් කවද්ද ආයෙ මට ඔයාගෙ හුත්ත පලන්න දෙන්නෙ”
සදුනි එයාගෙ ඉතුරු වෙලා තිබ්බ ධෛර්යය අරන් කෝල් එක කට් කරල ආයෙ රත්නෙගෙ කෝල් ආන්සර් කරේ නෑ. හැබැයි රත්නෙ දිගටම කෝල් වගේම මැසේජ් වලින් සදුනි එක්ක ආයෙ හුකන්න ඉල්ලුවත් සදුනි ඒ කිසිම දේකට ප්‍රතිචාරයක් දැක්වුවේ නෑ. හැබැයි එයා රත්නෙ එවන මැසේජ් කියවන්න ආස කරා. එයා සදුනිට හුකන විදිහ එයාව සතුටු කරන විදිහ මැසේජ් වලින් සදුනිට එව්ව. සදුනි සමහර වෙලාවට ඒ මැසේජ් කියවන ගමන් තනියම ස්වයංවින්දනය කරේ රත්නෙ ඒ මැසේජ් වල විදිහට තමන්ට හුකන විදිහ හිතින් මවාගන්න ගමන්. හැබැයි සදුනිගෙන් ප්‍රතිචාරයක් නැති එකට රත්නටනම් ටිකක් තරහක් ඇති වුනා.
ගයාන් සුපුරුදු පරිදි රැකියාවට ගියත් තමන්ගෙ බිරිඳ ගැන නිතරම විමසිල්ලෙන් හිටියෙ. එයා පුළුවන් හැම දවසකම ඉස්කෝලේ ගාවට ගියේ මොකක්හරි දෙයක් වෙයි කියල හිතට දැනුන දෙගිඩියාව නිසා. සදුනි රත්නෙව මගහරිනව දැක්කම ගයාන්ට ලොකු සැනසිල්ලක් දැනුන. ඒත් ඒක එතනින් ඉවර නොවෙන බව ගයාන් දන්නව. රත්නෙ හැමවෙලේම සදුනි එක්ක කතා කරල මොනාද කියන්න හදනව වගේ ගයාන් දැක්ක. මාසයක් වගේ ගෙවෙනකොට හැමදේම සාමාන්‍ය තත්වයට පත්වුනා වගේ තිබ්බ. දවසක් ගයාන් ගෙදර එනකොට සදුනි හිටියෙ ටිකක් හිත කරදරෙන් වගේ. ඒත් එයා ඒ බවක් නොපෙන්වා ඉන්න උත්සහ කරා. රෑට කෑම කාල එහෙම නිදන කාමරයට ආවමසදුනි “අයියෙ.. මට ඔයාට පොඩි පුදුම කිරීමක් තියනව.” සදුනි ටිකක් ගොත ගගහ වගේ කිව්ව.
ගයාන් “ඒ මොකක්ද අනේ.”
සදුනි “ඔයා ඒකට අකමැති වෙයිද දන්නෑ.”
ගයාන් “කෝ කෝ. බලමුකෝ මොකක්ද කියල.”
සදුනි හෙමින් සැරේ එයාගෙ හවුස්කෝට් එක නයිටිය ගලවල බිමට දානකොට ගයාන් ඇදට වෙලා කෙල ගිලින්නෙත් නැතුව බලන් ඉන්නව. දම් පාට පෑන්ටි රා දෙක පිටින් ඉන්නකොට සදුනිගෙ ලස්සන තවත් වැඩිවෙලා පෙනුනෙ. සදුනි එයාගෙ පෑන්ටි එකත් ගලවල පැත්තකට දානකොට තමා ගයාන් සිද්ද වෙලා තියන වෙනස දැක්කෙ. මයිල් වලින් වැහිල තිබ්බ සදුනිගෙ හුත්ත අද ලස්සනට පේනව. සදුනි එයාගෙ හුත්තෙ තිබ්බ මයිල් ඔක්කොම ෂේව් කරල ගයාන්ට සදුනිව එහෙම දැක්කම ගොඩක් ආස හිතුන. ගයාන් දැනගෙන හිටියෙ නෑ රත්නෙ සදුනිගෙන් හුත්ත ෂේව් කරන්න කියල ඉල්ලපු බව.
සදුනි “ඔයා කැමති නැද්ද?” කියල අහනකොට ගයාන් සදුනිව ඇදට ඇදල අරන් පෙරලගෙන හුත්තට කිස් එකක් දුන්න.
ගයාන් “පිස්සුද අනේ. අද තමා මේ පුසි පැටියගෙ ලස්සන දැක්කෙ.”
සදුනි “මම බයෙන් හිටියෙ ඔයා අකමැති වෙයි කියල.”
ගයාන් “ඔයා කරන ඕන දේකට මම කැමති පැටියෝ. ඔයා කැමතිනම් ටැටූ එකක් ගහගන්න, මම මුකුත් කියන් නෑ.”
ගයාන් සදුනිගෙ හුත්ත ලෙවකන්න ගත්ත. ගයාන් ඇගිල්ලක් හුත්තට දාල හෙමින් හොල්ලන කොට සදුනි යන්තමින් කෙදිරි ගානන ගත්ත. විනාඩි කීපයක් සදුනිගෙ හුත්ත එක්ක සෙල්ලම් කරපු ගයාන් සදුනිගෙ බඩ බුරිය ලෙවකාගෙන උඩට ආව. සදුනිගෙ ඇගේ ඉතුරු වෙලා තිබ්බ බ්රා එකත් ගලවල පැත්තකට දාපු ගයාන් සදුනිගෙ තන්දෙක පොඩිකරන්න ගත්ත. ලොකුවට ඉස්සිලා තියන සදුනිගෙ නිපල් පොඩි කරනකොට සදුනි තවත් කෙදිරි ගානව මොකද ඒක එයාගෙ සවේදීම තැන් වලින් එකක්. තන් වලින් මිදුන ගයාන් සෑහෙන්න වෙලාවක් සදුනිගෙ තොල් සිපගන්න ගත්ත. ඔය අතරෙ සදුනිත් ගයාන්ගෙ කෙලින් වෙච්ච මල්ලියව සරමට උඩින් පිරිමදිනගමන් හිටියෙ. සරම කඩල දාපු සදුනි ගයාන්ගෙ පයිය අතට අරන් සූප්පු කරන්න ගත්ත. ටික වෙලාවක් ඔහොම කටට ගන්නකොට ගයාන් ඒක නවත්තල සදුනිව ඇදේ පෙරලගෙන හුකන්න ගත්ත. ගයාන්ට සදුනිට හුකන ගොඩක් වෙලාවට රත්නෙ සදුනිට හුකපු හැටි මතක් කරගන්න එක පුරුද්දක් වෙලා තිබ්බෙ. මොකද ඒකෙන් එයාට ගොඩක් වෙලා අල්ලන් ඉන්න පුළුවන් වගේම හොද සුරාන්තයක් ලබන්න පුළුවන් උනා. ඒ සිද්ධිය සිද්ද වෙලා සතියක් දෙකක් යනකන් ගයාන් හුකපු හැම වෙලාවකම සදුනිට සුරාන්තයක් දෙන්න පුළුවන් උනා. ඒත් දැන් ඒ මතකයෙනුත් වැඩක් නැති වෙලා. ගයාන්ට විනාඩි 5 කටත් අඩු වෙලාවකින් කැරි පිටවුනා. ඒත් සදුනි නම් තවමත් සුරාන්තයක් බලාපොරොත්තුවෙන් ඉන්නව. ගයාන් එහෙම්මම සදුනිගෙ නලලට කිස් එකක් දීල අනිත් පැත්තට හැරිල නිදාගන්නකොට සදුනි නයිටිය ඇදගෙන නාන කාමරයට ගියා. සදුනි සුපුරුදු විදිහට නානකාමරයට වෙලා හුත්ත පිරිමදිමින් ඇගිල්ලක් දාල හුත්ත කලත්තගෙන සුරාන්තයක් ලැබුව. රත්නෙගෙන් ලබපු සුරාන්තයන් නිසා දැන් සදුනි නිතරම සුරාන්තයක් බලාපොරොත්තු වෙනව. ගයාන් දින කීපයක් එක දිගට තමන්ව හොදට සතුටු කලත් ආයෙමත් පරන තත්වයට පත්වෙලා ඉන්න එක ගැන සදුනි හිටියෙ ගොඩක් දුකින්.
නෙත්මිගෙ ඉස්කෝලේ ස්කූල් ඩේ එක ඊලග සතියෙ යෙදිල තිබ්බ නිසා ඉස්කෝලෙන් පොඩි ප්‍රසංගයක් ලෑස්ති කරල තිබ්බ. ඉස්කෝලේ ළමයින්ගෙ සහභාගිත්වයෙන් ප්‍රසංගය කරන්න ලෑස්ති කරල තිබ්බ නිසා නෙත්මිටත් නර්තනයක් කරන්න අවස්ථාව ලැබිල තිබ්බ. ඒක නිසා දවස් කීපයක් ඉස්කෝලෙන් පස්සෙ පුහුණු වීම් තිබ්බ. ඒක නිසා ඒ දවස් ටිකේ සදුනි නෙත්මිව ගන්න ගියේ නෑ. මොකද තනූජ එන ගමන් දුවව අරන් එන්න පුළුවන් කිව්ව නිසා. ප්‍රසංගය ලං වෙනකොට නෙත්මි සදුනිට වගේම ගයාන්ටත් ප්‍රසංගය බලන්න එන්න ආරාධනා කරා. ඒත් ගයාන් සදුනිට යන්න අවසර දුන්නත් එයා එන එක අදිමදි කරා. හැබැයි සදුනිට ලස්සනට යන්න සාරියක් පවා ගයාන් අරන් දුන්න.
ප්‍රසංගය පටන්ගන්න තිබ්බෙ හවස 04.00 ට උනත් තනූජ එයාගෙ මහත්තයයි අම්මයි එක්ක දවල් 02.00 ට විතර ඉස්කෝලෙට යන්න පිටත් උනා. ඒක නිසා සදුනිට යන්න උනේ තනියම. හවස හතර වෙනකොට සදුනි ගයාන් අරන් දුන්න රෝස පාට සාරිය ඇදගෙනයන්න ලෑස්ති උනා. සදුනි බයික් එක එලියට අරන් ස්විච් එක ඔන් කරල ස්ටාර්ට් කරන්න හැදුවත් බයික් එක ස්ටාර්ට් වෙන්නෙ නෑ. සදුනි සෙල්ෆ් ස්ටාර්ට් එක කීප වතාවක්ම එබුවත් බයික් එකෙන් කිසිම ප්‍රතිචාරයක් නෑ. බැරිම තැන සදුනි කික් එක ගහල ස්ටාර්ට් කරන්න හැදුව ඒත් ඒක පාවිච්චි කරලම නැති නිසාද කොහෙද ගොඩක් තදට තිබ්බ. ඒත් සදුනි කොහොමහරි කීප වතාවක්ම කික් කරත් වැඩක් උනේ නෑ. යන්න හදන ගමනට බාදා වෙනව වගේ දැනුනත් නෙත්මිගෙ නර්තනය මගහරින්න බැරි නිසා සදුනි අල්ලපු ගෙදර අක්කගෙ ස්කූටිය ඉල්ලගෙන ඉස්කෝලෙට යන්න පිටත් උනා. සදුනි පිටත් වෙලා විනාඩියක් යන්නත් කලින් ගයාන් ගෙදරට ආව.
සදුනි ඉස්කෝලේ ගාවට යනකොට 4 පහුවෙලා නිසා ඔක්කොම වගේ ඉස්කෝලේ ඇතුලෙ ප්‍රසංගය බලන්න ඇතුලට ගිහින්. ඒ මොහොතෙ ආපු කීප දෙනෙක් ඇරෙන්න වෙන කවුරුත් එලියෙ හිටියෙ නෑ. සදුනි බයික් එක නවත්තල බයික් ස්ටෑන්ඩ් එක ගහන්න හැදුවට ඒක ගොඩක් ඇදවෙලා නිසා බයික් එක වැටෙන්න ගියා, බයික් එක අල්ලන්න ගිහින් සදුනිගෙ සාරියත් අවුල් උනා. සයිඩ් ස්ටෑන්ඩ් එක ගහන්න බැරි නිසා කොහොමහරි මේන් ස්ටෑන්ඩ් එක ගහල නැවැත්තුව. සදුනි ආපහු තමන් දිහා බැලුවෙ සාරිය ඇදිල කැතවෙලා නිසා. ඇතුලට යන්න කලින් ඒක හදාගන්න හිතාගෙන සදුනි ඉස්කෝලේ තාප්පෙ කෙලවරට ගියා මොකද ඒ හරියෙ කවුරුත් පේන්න නෑවගේම කාටවත් එතන නොපෙනෙන නිසයි.
ගයාන් ගෙදර ආවම දොර ලොක් කරල නිසා සදුනි ඉස්කෝලෙට ගිහින් කියල තේරුනා. අමතර යතුරක් තිබ්බ නිසා ඒක ප්‍රශ්නයක් උනේ නෑ. ඒත් ගෙට යන්න කලින් තිබ්බ මුත්‍රා බර නිදහස් කරගන්න හිතාගෙන පිලිකන්නට ගියා. විසිල් එකක් පිබ පිබ මුත්‍රා කරන ගයාන් දැක්ක පොඩි කරල විසික් කරපු පත්තර කෑල්ලක මොනාද ලියල තියනව වගේ. සාමාන්‍යයෙන් ගෙදරට පත්තර ගේන් නැති නිසා ගයාන්ට ඒක ඉක්මනින් සැලකිල්ලට ලක් උනා. පටන් ගත්ත වැඩේ ඉවර කරපු ගයාන් ඒ පත්තර ගුලිය ඇහිදගත්ත. ඒක දිග ඇරල බලපුවාම ගයාන්ට උතුර දකුණ මාරුවුනා.
“කෙල්ලෙ උඹට හැමදාම මගෙන් පැනල යන්න බෑ. දවසක අහුවෙයිනෙ එදාට උඹේ හුත්තයි පස්සයි පැලෙන්න හුකනව. ඒක නිසා හුත්තෙ මයිල් කපල ලෑස්ති කරල තියාගෙන හිටපන් කෙල්ලෙ.”ඒක දැක්කම සදුනි හදීසියේ හුත්ත ෂේව් කරේ මේක නිසාදෝ කියල ගයාන්ට සැක හිතුන. ඒ සැකයෙ වැරැද්දක් නෑ මොකද පියුමි ඒක දැක්ක දවසෙම තමා පූසි එක ෂේව් කරේ. මොකද සදුනි රත්නෙ එක්ක හුකන්න කොච්චර අකමැති උනත් එයාගෙ පහස ලබන්න ආශාවෙන් හිටියෙ. හැබැයි එයා හුත්ත ෂේව් කරාට රත්න එක්ක ආපහු හුකන්න බයෙන් හිටියෙ. ඒකයි එයා පුළුවන් තරම් එයාව මගගැරල හිටියෙ. ගයාන් ඒ පත්තර කෑල්ල ගුලි කරල සාක්කුවට දාගන්න ගමන් ආපහු බයික් එකට නැග්ගෙ කෝකටත් ඉස්කෝලේ ගාවට ගිහින් බලන්න හිතාගෙන. ඒ වෙලාවෙ ගයාන් කැලෑ අතුරුපාරවල් වලින් දාල ඉස්කෝලේ ගාවට එනකොට සදුනි තවම මේන් ස්ටෑන්ඩ් එක ගහනව. ඈත තියාම සදුනිව දැක්කම ගයාන්ට පොඩි සැනසීමක් දැනුන. ගයාන් ඉක්මනින්ම පදුරකට මුවාවෙලා බයික් එක නවත්තල ලගට ගිහින් සදුනි පුදුම කරන්න හිතුවෙ. ඒත් සදුනි තාප්පෙ කෙලවරට යනකොට කෝකටත් කියල ඈත ඉදන් බලන් හිටිය.
සදුනි තාප්පයට මුවා වෙලා සාරිය හදාගෙන ආපහු යන්න කලින් ඔක්කොම පිළිවෙලකට තියනවද බැලුව. එයා ආපහු හැරෙන්න හදනකොටම කෙනෙක් එයාගෙ ඉනෙන් ඇල්ලුව. සදුනි ඒකෙන් බයට ගැස්සුනා. කවුද එහෙම බය නැතුව ඉනෙන් අල්ලන්නෙ කියල බලන්න සදුනි ඉක්මනින්ම හැරිල බැලුව. රත්නෙ හිනාමුසු මුහුනෙන් සදුනි දිහා බලන් ඉනව දැක්කම සදුනිගෙ කකුල් දෙකත් පණනැති උනා.
රත්නෙ “ඔයා උත්සවයටද ආවෙ. අනිවාර්යයෙන් ඒකට තමා නේද? ඇයි කෙල්ලෙ ඔයා මට මැසේජ් කරේ නැත්තෙ. කමක් නෑ ඔයා අද ආවනෙ. උත්සවය ඉවර වෙන්න රෑ 7.30 වත් වෙනවනෙ. ඒ කියන්නෙ අපිට සෑහෙන්න වෙලාවක් තියනව. ඒ වෙලාවෙ ඔයාව කවුරුත් හොයන එකක් නෑනෙ.”
සදුනි “අ.. අනේ.. මම උත්සවයට යන්න ඕනේ. ඒක ගොඩක් වැදගත්.” ඒකෙන් රන්නෙට ටිකක් තරහ ගියා.
රත්නෙ “හරි.. එහෙනම් විනාඩි 5කට මාත් එක්ක එන්නකො. මට ඔයාට පෙන්නන්න දෙයක් තියනව.”
සදුනි “අනේ මම පරක්කු වෙලා ඉන්නෙ.”රත්න “හරි හරි. විනාඩි පහකටනෙ එන්න කියන්නෙ. ඔයාට ඒක පෙන්නුවට පස්සෙ ඔයාට යන්න පුළුවන්”
සදුනි දැන් බෑ කියල බේරෙන්න බැරි තත්වයක ඉන්නෙ. සදුනිගෙන් ප්‍රතිචාරයක් පරක්කු වෙනකොට රත්නෙ සදුනිගෙ අතින් අල්ලගෙන ඉස්කෝලේ පිටිපස්සට අරන් ගියා. ඔය සිද්ධිය ඈත ඉදන් බලන් හිටිය ගයාන් හොරෙන් එයාල පිටිපස්සෙන් ආව. සදුනි ඉස්කෝලේ පිටිපස්සට යනකොට තව පිරිමි දෙන්නෙක් තාප්පයට හේත්තු වෙලා සිගරට් බිබී ඉන්නව. සදුනි එයාලව දැකල තවත් කලබල උනා. එයාලනම් සදුනි දැක්කාම හිනාවුනේ එයාව කලින් දැකල තියනව වගේ. සදුනි රත්නෙ එක්ක එයාල කිට්ටුවට යනකොට එතන කෙනෙක් රත්නෙ අතට ෆෝන් එකක් දුන්න. රත්නෙ ඒක අතට අරන් මොනවාද ඔබ ඔබ ඉදල ෆොන් එක සදුනි දිහාට දික් කරා. ෆෝන් එක සදුනි අතට නොදුන්නට සදුනිට ෆෝන් එකේ තිරය පේනව. ඒක දැකල සදුනි තවත් බය වුනා. ඒකෙ තිබ්බෙ රස්නෙ ඉස්කෝලේ ඇතුලෙ තියාගෙන සදුනිගෙ පස්සට හුකන එක. රත්නෙ තව එකක් දැම්ම ඒකෙත් තිබ්බෙ සදුනි උඩ පැන පැන හුකාගන්න සීන් එක. පස්සෙ එයා ෆෝන් එක ලොක් කරල සාක්කුවට දාගත්ත.
රත්න “හරි දැන් ඔයාට යන්න පුළුවන්. අපි හිතන් ඉන්නෙ හවස උත්සවය ඉවර වෙන වෙලාවට ඉස්කෝලේ ඉස්සරහ ප්‍රොජෙක්ටර් එකක් දාල ඔයාගෙ ලස්සන චිත්‍රපටිය පෙන්නන්න.”
සදුනි කොහොමත් බියගුලු කාන්තාවක් නිසා මේකෙන් තවත් බය වැඩිවුනා. සදුනි තවමත් හෙල්ලෙන්නවත් බැරුව හිටන් ඉන්නව. සදුනිට තේරුනා එයාගෙ චිප් එක නැති උනේ ඇයි කියල. රත්නෙ සදුනිගෙ ෆෝන් එකෙන්ම සිද්දිය රෙකෝඩ් කරල චිප් එක ගලවගෙන තියෙන්නෙ. සදුනි නොසෙල්වී බිම බලන් ඉන්නකොට රත්න සදුනිගෙ සාරි පොටෙන් අල්ලගෙන ඇද්ද. සදුනි වට කීපයක් කැරකෙනව එක්කම එයාගෙ ඇගෙන් සාරිය ගැලවෙනව. සාරිය සම්පූර්ණයෙන් ගැලවෙන්න කලින් සදුනි සාරියේ අනිත් කෙලවර අල්ලගත්ත. ඒ වෙලාවෙ රත්නෙ සදුනි දිහා බලනකොට සදුනි අර පිරිමි දෙන්න දිහා බැලුවෙ ලැජ්ජාවෙන් වගේ.
රත්නෙ “මේ මගේ සුපිරි බොක්කවල් දෙකක්. අපි ඉතින් ඕනෙ දෙයක් බෙදා හදාගෙන තමා කන්නෙ. ඉතින් එයාලත් අද අපිට එකතුවෙයි.මම “අනේ මම මැරෙයි” හිමින් කිව්ව.
රත්නෙ “බයවෙන්න එපා එදා අච්චර හුකලත් ඔයාට මුකුත් උනේ නෑනෙ.”
සදුනි දන්නව මොනා කිව්වත් එයාල තමන්ව නිකන්ම අතනොහරින බව.
රත්නෙ “අනික මීට කලින් අපේ කොල්ලො පස් දෙනෙක් සෙට් වෙලා කෙල්ලෙක්ට හුකල යැව්ව කිසි අවුලක් උනේ නෑ. නැද්ද බං”
අර දෙන්නත් ඒක අනුමත කරනකොට සදුනි එයාට ලැබෙන්න යන භයානක අත්දැකීම ගැන බයෙන් හිටියෙ. රත්නෙ ආයෙ වතාවක් සාරිය තදින් අදිනකොට සාරිය සදුනිගෙ ඇගෙන් සම්පූර්ණයෙන් ගැලවෙලා ගියා.
රත්නෙ “ඔන්න මචංල කෑම ලෑස්තියි. දැන් ඉතින් කන්න තමා තියෙන්නෙ.”
ඒත් එක්ක අරුන් දෙන්න ඉක්මනින් සදුනි ගාවට ලං වුනා.
එක්කනෙක් සදුනිගෙ රෝසපාට බ්ලව්ස් එක ගලවනකොට අනිත්
කෙනා සදුනිගෙ සාය ගලවල දැම්ම
ජානක “බලපන්කො මේකිගෙ ගල්දෙක” සදුනිගෙ කලව අතගාමින් කිව්ව.
අනිත් කෙනා සදුනිගෙ බ්රා එකත් ගලවල පැත්තකට දාල තනයක් මිරිකන්න ගත්ත. ජානක පෑන්ටි එක උඩින් සදුනිගෙ හුත්ත ටිකක් අත ගගා ඉදල පැන්ටි එක කකුල් දෙක දිගේ පහලට අදිනකොට සදුනි පිරිමි තුන් දෙනෙක් ඉස්සරහ සම්පූර්ණයෙන් නිරුවත් උනා. සදුනි එයාගෙ අත් වලින් ඇග වහගන්න හැදුවත් රක්නෙගෙ එක සැර කිරීමකින් සදුනි අත් පහලට දැම්ම. තුන්දෙනාම සදුනි දිහා කෑදරකමින් බලන් ඉන්නව.
රත්නෙ “මම කියපු නිසා කෙල්ල හුත්ත ෂේව් කරගෙන ඇවිත් තියෙන්නෙ අපිට කියල හුකාගන්නම තමා”
සදුනි “අනේ නෑ..”
රත්නෙ “නැත්තෙ මොකද කලින් පාර හෙන කැලෑවක් තිබ්බෙ.”උපාලි “අයියෙ මෙයාගෙ ෆොටෝ ටිකක් ගමුකො” ඒක ඇහෙනකොට සදුනි තවත් කලබල උනා.
රත්නෙ “මන් ගාව තියනවනෙ හොද ෆොටෝ ටිකක්.”
ජානක “හරි හරි තව ෆොටෝ දෙක තුනක් වැඩිවෙන් නෑනෙ. අනික ඒ ෆොටෝ වල අපි නෑනෙ.”
පස්සෙ එයාල කියන විදිහට සදුනිට ෆොටෝ වලට ඉන්න සිද්ද වුනා. අර දෙන්නත් සදුනි දෙපැත්තෙන් ඉදන් සදුනිගෙ තනය පස්ස අල්ල අල්ල ෆොටෝ ගැහුවෙ යට ඇදුම් පිටින්. ෆොටෝ ෂූට් එක ඉවර වෙනකොට දෙන්න යට ඇදුමත් ගලවල ඉවරයි. රත්නෙගෙ පයියට වඩා තරමක් පොඩි උනත් ඒව ගයාන්ගෙ පයියට වඩා ලොකුවට තිබ්බ. ෆොටෝ ගහල ඉවර වුන ගමන් කට්ටිය ආපහු එයාල පටන් ගත්ත වැඩේට බැස්ස එක්කනෙක් සදුනිගෙ තනයක එල්ලෙනකොට අනිත් කෙනා සදුනි කලව අතගග හුත්ත ලෙවකනව. ඒ අතරෙ රත්න සදුනිගෙ ලොකු පස්ස කිස් කර කර මිරිකනව. ජානක එක තනයක් සූප්පු කර කර හපන ගමන් අනිත් තනෙ තදින් මිරිකනව. උපාලි හුත්ත ඇතුලට ඇගිලි දෙකක් දාල හොලවන ගමන් මෑ මල ලෙවකනව. ඒ අතරෙ රත්නෙ සදුනිගෙ පස්සෙ තට්ටම් දෙක ඈත් කරගෙන පස්සෙ හිල ලෙවකනව. තුන්දෙනා එයාලගෙ තැන් මාරු කරගන්න ගමන් විනාඩි 30ක් තිස සදුනිගෙ සුමුදු ඇගෙන් විනෝද වුනා. සිද්ද වෙන දෙයට කැමැත්තක් නැතත් එයාල කරන දේවල් නිසා සදුනිගෙ හැගීම් හොදටම ඇවිස්සිලා තිබ්බෙ. ඉතින් සදුනිට එයාගෙ ජූස් ගලන එක නවත්තන්න විදිහක් නෑ. ඒ වෙලාවෙ සදුනිගෙ හුත්ත ලෙවකෑව ජානක ඒ ගැන රත්නෙට කියනකොට “එහෙනම් වැඩේ පටන්ගමු” කියල කිව්ව. පස්සෙ එයාල සදුනිට එතන තාප්පය අල්ලගෙන දෙකට නැමෙන්න කියල කිව්ව. සදුනි එහෙම ඉන්නවත් එක්කම උපාලි එයාගෙ පයිය හුත්තට ඇතුල් කරා.
සදුනි “ම්ම් කොන්ඩම්…..” හිමින් සැරේ කිව්ව.
රත්නෙ “ඔයා ගාව තියනවනම් දෙන්න.” සදුනි එයා ගාව නෑ කියල ඔළුව හොල්ලනකොට “මම ඔයාට කලින් වතාවෙ කිව්වෙ මොකක්ද?” තරහෙන් වගේ ඇහුව.
සදුනි “ඊලග වතාවෙ මම අරන් එන්නම්..” ඒ වෙනකොට උපාලිගෙ පයියෙන් භාගයක්ම සදුනිගෙ හුත්තට ඇතුල් වෙලා.උපාලි “එහෙනම් ඊලග පාර කොන්ඩම් දාල හුකන්නකෝ.” උපාලි හිමින් හිමින් පයිය එලියට ඇතුලට දාන ගමන් හුකන්න ගන්නකොට ජානක සදුනි ඉස්සහට ඇවිත් සදුනිගෙ කට අරින්න කිව්ව. සදුනිට කරන්න වෙන විකල්පයක් තිබ්බෙ නෑ අවනත වෙනව ඇරෙන්න. ඒත් එක්කම ජානකගෙ පයිය සදුනිගෙ කට ඇතුලට ගියා. දැන් උපාලි පිටිපස්සෙන් හුකනකොට සදුනිට ජානකගෙ පයිය සූප්පු කරන්න වෙලා. රත්නෙ කිව්ව බිත්තිය අතහැරල ජානකගෙ ඉනෙන් අල්ලගෙන කටට ගන්න කියල සදුනිත් එයා කියපු විදිහට කරා. දැන් දෙන්න දෙපැත්තෙ ඉදන් වැඩේ කරනකොට රත්නෙ පැත්තකින් වාඩිවෙලා එයාගෙ අවස්ථාව එනකන් බලන් ඉන්නව. ඒත් සදුනි දිහා බලාගෙන නිකන් ඉන්න පුළුවන් උනේ නෑ. එයා දෙකට නැමිල ඉන්න සදුනිගෙ පපුව ගාවට ඇවිත් බිම වාඩිවුනා. එයා සදුනිගෙ තන්දෙකම අල්ලගෙන මිරිකන ගමන් එළදෙනකගෙන් කිරි ගන්නව වගේ සදුනිගෙ නිපල් වලින් අදිනව. ඒකෙන් සදුනිට වේදනාවක් දැනුනත් එයාව තව තවත් ඇවිස්සුනා. කොහොම උනත් ඒකට විරුද්ධ වෙන්න විදිහක් තිබ්බෙ නෑ සදුනිට මොකද පයියක් කට ඇතුලෙ නිසා වචනයක්වත් කියන්න විදිහක් නෑ. හැබැයි ජානක එක දිගටම සදුනිට කටට දුන්නෙ නෑ මොකද එයාට ඕනෙ උනේ නෑ කට ඇතුලෙම වැඩේ ඉවර කරන්න.
විනාඩි 20 ක් විතර හුකල උපාලි හුත්ත ඇතුලෙම කැරි ටික යවල පැත්තකට වෙනකොට ජානක ඒ තැන අරන් පයිය හුත්තට බැස්සුව. ඒ අතරෙ රන්නෙ සදුනිගෙ කටට දෙන්න ගත්ත ආයෙමත් සදුනි කලින් වගේ පයියවල් දෙකකට දෙපැත්තෙන් සැප දෙනව. ජානක මෙච්චර වෙලා කටට දීපු නිසා ගොඩක් වෙලා අල්ලන් ඉන්න බැරි උනා. ඒ අතරෙ රත්න එයාගෙ පයිය සදුනිගෙ උගුරටම දානව. ඒක එයාට අමාරුයි ඒත් ජානක කැරි පිටකරල පැත්තකට වෙනකොට ඒකෙන් නිදහස් වෙන්න පුළුවන් උනා. රත්න සදුනිගෙ ඉනෙන් අල්ලගෙ හුකන්න පටන් අරන් ටික වෙලාවකි එයාගෙ කෙස් වැටියෙන් අල්ලගෙන වේගෙන් හුකනව. විනාඩි 10ක් වගේ යනකොට රත්නෙත් එයාගෙ කැරි ටික නිදහස් කරා. සදුනි තවමත් දනිස්වලට අත්දෙක නියාගෙන ඒ ඉරියව්වෙන් ඉන්නව. එයාට දැනෙනව හුත්ත ඇතුලෙ තිබ්බ කැරි කකුල් දෙක දිගේ හිමින් සැරේ ගලාගෙන යනහැටි.මොහොතකට පස්සෙ ජානක සදුනිව ඇදල එයාගෙ ඔඩොක්කුවට ගත්ත. එයා ආපහු සැරයක් සදුනිව කිස් කර කර සදුනිගෙ මුළු ඇගම අතගානව. විනාඩි කීපයක් එයාගෙ තුරුලෙ හිටියට පස්සෙ සදුනිව උපාලි අතට පාස් කාරා. එයත් සදුනිගෙ දාඩිය දාපු ඇගම ලෙවකකා කිස් කරනව. අවසානයේ රනෙගෙ අතට ගියාම සදුනි එයාට දැන් යන්න දෙන්න කියල ඉල්ලුව.
රත්නෙ “තාම අපි ඔයාගෙ පස්සට හිකුවෙ නෑනෙ. එක පාරක් පුකේ අරින්න දෙන්නකො. ඊට පස්සෙ ඔයාට යන්න පුළුවන්. තාම වෙලාව 6.00 නෙ වෙලාවත් තව තියනව.”
සම්පූර්ණ සිද්ධියම ගයාන් පදුරකට මුවාවෙලා බලන් හිටියෙ එයාට තේරුනා සදුනි මේක කරන්නෙ වෙන විසදුමක් නැති නිසා කියල. ගයාන අරුන් තුන්දෙනා එක්ක ලොකු තරහකින් හිටියෙ ඒත් තුන්දෙනා එකතු වෙලා සදුනිට හුකනව දැක්කම ගයාන් ඒක බලාගෙන අතේ ගහන්න ගත්ත. සදුනි මෙහෙම බඩුවක් වගේ මිනිස්සු අතින් පාවිච්චි වෙන එක හිතට දුකක් ගෙනාවත් ඒකෙන් ඊට වඩා ලොකු ආශ්වාදයක් ලැබුන ගයාන්ට. කට්ටිය ආපහු පනගහල එනකොට ආපහු වැඩේ පටන් ගන්න ලෑස්ති උනා. උපාලි සදුනිව නැගිට්ටවල සදුනිගෙ හුත්තට පයිය ඇතුල් කරේ එයාව වඩාගන්න ගමන්.
සදුනි “පස්සට නෙමේද?” සදුනි ඒක ඇහුව නෙමේ. ඉඹේම කටෙන් පිටවුනා.
උපාලි “මම පස්සට දාන්න වැඩිය කැමති නෑ. මුන් දෙන්නට තමා ඒක ඕනෙ.”
දෙන්න කතා කරන අතරෙ ජානක සදුනිගෙ පස්සෙ පලු දෙක ඈත් කරල පයිය පස්සෙ හිලට ලං කරා. වෙන්න යන දේ දැනගෙන සදුනි ඒකට විරුද්ධ වෙන්න හදනව එක්කම ජානක පයිය පස්සට ඇතුල් කරා. සදුනි හයියෙන් කෙදිරි ගානකොට පයියෙන් භාගයක්ම පස්ස ඇතුලට ගිහින් ඉවරයි. මිනිහ පයියෙ ලිහිසි ජෙල් එකක් ගාගෙන් හිටිය නිසා ඒක ලේසි උනත් එකපාර පයියවල් දෙකක් හිල්දෙකේම තෙරපෙන කොට සදුනිට තරු පේන්න ගත්ත. සදුනි දෙපැත්තෙන් හුකන ඒව ගැන අහල තිබ්බත් ඒක මෙච්චර අමාරුයි කියල දැනන් හිටියෙ නෑ. දෙන්නම රිද්මයකට හුකනකොට සදුනිට එයාගෙකෙදිරිය හිර කරන් ඉන්න පුළුවන් උනේ නෑ. ඒ කෙදිරිය සමහරවෙලාවට කෑ ගැහිල්ලක් වගේ ඇහුනෙ. ඒත් ටික වෙලාවක් යනකොට ඒකෙ නියම විනෝදය සදුනිට දැනෙන්න ගත්ත. ඔය වෙලාවෙ සදුනිට දැනුන ඉස්කෝලේ තාප්පෙට උඩින් කවුරුහරි බලන් ඉන්නව කියල ඒත් හැරිල බලනකොට කවුරුත් හිටියෙ නෑ. දෙන්න දැන් එකම වේගෙන් හිල් දෙකටම හුකනව. උපාලි සැරින් සැරේ සදුනිගෙ තොල් සූප්පු කරන ගමන් හුකනකොට ජානක සදුනිගෙ තන් දෙක හොදට මිරික මිරික හුකනව. ඒ වෙලාවෙ සදුනි හිටියෙ හරි හමන් සිහියකින් නෙමේ. මේ වගේ අත්දැකීමක් ලබන පළවෙනි වතාව නිසා වේදනාවක් දැනුනත් අන්තිම වෙනකොට එයාටත් හිතාගන්න බෑ එයාට වැඩිපුරම දැනුනෙ වේදනාවද ආශ්වාදයද කියන එක. කොහොමහරි සදුනිගෙ වාසනාවට දෙන්නම එකම මොහොතක වගේ කැරි යැව්ව. දෙන්න පැත්තකට වෙනකොට රත්න සදුනිට තොලක් දාන්න ගත්ත පස්සෙ එයාව අනිත් පැත්තට හරවල පයිය පස්සට ඇතුල් කරා. එයා ටික ටික වේගෙ වැඩිකරල වේගෙන් හුකන්න ගත්ත. එයා අනිත් දෙන්නටම වඩා වැඩි වෙලාවක් ගත්ත. කොහොමහරි අන්තිමේ රත්නෙ සදුනිගෙ පස්ස කැරි වලින් පුරවල වැඩේ ඉවර කරා.
සදුනි “දැන් මම ඇදගන්නද?”
උපාලි “මොකටද අනේ ගෙදර ගිහින්, අපිත් එක්ක ඉන්න උදේට දවල්ට රෑට හැම වෙලාවෙම ඔයාට හුකල සැප දෙන්නම්, ඔයාට අපේ රැජින වගේ ඉන්න පුළුවන්”
රත්නෙ ඒකට හිනාවෙලා සදුනිට ඇදුම් ඇදගන්න කිව්ව. ඒත් උපාලි ජානක දෙන්න සදුනිගෙ බ්රා එකයි පෑන්ටි එකයි එයාල ගාව තියාගෙන ඉන්නව සදුනිට නොදී. සදුනි එයාලගෙන් ඒව ඉල්ලුවත් ඒ වෙනුවට රන්නෙ සදුනිට යට ඇදුම් නැතුව යන්න කිව්ව. තවත් පරක්කු වෙන්න බැරි නිසා සදුනි එයාගෙ යට ඇදුම් නැතුවම ඇදුම් ඇදගත්ත ඒත් තුනී බ්ලව්ස් එක නිසා නිපල් දෙක හොදට ඉලිප්පිලා පේනව. රත්නෙ ෆෝන් එකෙන් ටෝච් එක අල්ලන් ඉද්දි සදුනි පොඩි මේකප් එකකුත් දාගත්ත. ඊට පස්සෙ මුකුත් නොවුන ගානට එතනින් ආවත් ඇවිදින කොට පස්සයි හුත්තයි ගිනිගන්නව වගේ දනව. ඇවිදින එක අමාරු උනත් සදුනි කොහොමහරි ඉස්කෝලේ ඇතුලට ගිහින්පිටිපස්සෙන් වාඩිවෙලා උත්සවය බැලුව. එයා සාරි පොටෙන් පුළුවන් තරම් පපුව වහගෙන හිටියෙ නිපල් පෙනෙයි කියල.
සදුනි ගියාට පස්සෙ ගයාන් මුන්ට මොනාද කරන්නෙ කියල කල්පනා කර කර හිටියෙ.
රත්නෙ “කොහොමද සැප නේ”
උපාලි “කියල වැඩක් නෑ බං. පුළුවන්නම් ගෙදර අරන් යනව.”
රත්න “ඉදපල්ලකෝ ලගදිම ඕකිට අපේ පයියවල් නැතුව බැරිවෙයි.” උපාලි “ආයෙ එයිද?”
රත්නෙ “නෑවිත් බෑනෙ මේක තියනකන් එයාට සෙල්ලම් දාන්න බෑ.”
ජානක “කොහොමද බන් ඔය වගේ කැල්ලක් සෙට් උනේ.”
රත්නෙ “ඒකි මහ මෝඩ බයගුල්ලියක් බන්. මට තේරුනා ඒකි බයේ ගැහි ගැහි ඉන්නව. පොඩි සද්දයක් දාපු ගමන් බය වෙනව. ඒකෙන් වැඩේ ලේසි උනා.”
ජානක “ආයෙ සෙට් වෙනකොට අපිටත් කියපන්. තනියම හුකන්නෙ
නැතුව.”
රත්නෙ “උඹලට නොදී කාල නෑනෙ මම කවදාවත්. ඕකිට මම පෝලිම් දාල වටේටම හුකවන්නෙ.”
ඒ වෙනකොටත් පරිසරය හොදටම අදුරු වෙලා තිබ්බෙ. හද එළිය ගස් අතරින් වැටෙන නිසා පොඩි එලියක් නිබ්බත් ඒක එච්චර ප්‍රමාණවත් නෑ. රත්නෙට වගේම අනිත් දෙන්නටත් ආපහු වතාවක් මත් වෙන්න අවශ්‍ය වෙලා තිබ්බෙ. ඉතින් රත්න ජානක එක්ක කැලෙන් එලියට ගියේ දුමක් දාන්න කෑල්ලක් ගේන්න කියල. ඒ අතරෙ උපාලි රත්නෙගෙ ෆෝන් එක අරන් සදුනිගෙ ෆොටෝ බලනව.
රත්න “උඹ ඕව බැලුවට කමක් නෑ ෂෙයාර් කිරිලි බෑ.”
උපාලි “උඹ දන්නවනෙ මන් ගාව ස්මාර්ට් ෆෝන් එකක් නෑ කියල.”
අර දෙන්න ගියාම උපාලි කලිසමට උඩින් පයිය අතගගා ෆෝන් එක බලනව. ඉක්මනින් හිතුව ගයාන් හිතුව ඒක තමා හොදම වෙලාව කියල. ගයාන් එයාගෙ ලේන්සුවෙන් මූණ වැහෙන්න ගැටගහගෙන ලග තිබ්බ පොල්ලක් අතට ගත්ත. ගයාන් හිමින් හිමින් උපාලි හිටියතැනට ලං උනා. ෆෝන් එකේ සිහියෙන් හිටිය උපාලිට ගයාන් ලගට එනව දැනුනෙ නෑ. අවස්ථාව බලල ගයාන් පොල්ලෙන් උපාලිගෙ ඔළුවට ගැහුව. කලින් කවදාවත් මනුස්සයෙක්ට ගහල නැති නිසාද කොහෙද ඒ පහර එතරම් ශක්තිමත් උනේ නෑ. ඒත් ඒක උපාලිට රිද්දන්න තරම් ප්‍රමාණවත්. ගයාන් තත්පරෙන් ක්‍රියාත්මක වෙලා උපාලි වේදනාවෙන් ඉන්න වෙලාවෙ එයා අතේ තිබ්බ ෆෝන් එක උදුරගෙන දිව්ව. උපාලි ගයාන් පස්සෙන් පැන්නුවත් කළුවරේ මුලක පැටලිලා වැටුන නිසා ගයාන්ට එතනින් ගැලවෙලා යන්න පුළුවන් උනා.
ගයාන් බයික් එකේ නැගල විදුලි වේගයෙන් එතනින් පිටවෙලා ගියා. ගයාන් කෙලින්ම ගෙදර නොගිහින් අතර මග නැවතිලා ෆෝන් එක ඔන් කරගන්න බැලුව. දෙවතාවක් උත්සහ කරනකොටම ෆෝන් එකේ ලොක් එක ඇරගන්න ගයාන්ට පුළුවන් උනා. මොකද ගොඩක් අය පාවිච්චි කරන z පැටර්න් එක තිබ්බෙ. ලොක් එක ඇරෙනකොටම තිබ්බෙ සදුනි හෙළුවෙන් ඩෙස්ක් එකක් උඩ නිදන් ඉන්න ෆොටෝ එකක් වෝල් එකට දාල. ගැලරියේ තව ෆොටෝ ගොඩක් තිබ්බ. ඒ අතරෙ අද දවසෙ සදුනි මොඩල් කෙනෙක් වගේ ඇක්ට් කරපු ෆොටෝත් තිබ්බ. ගයාන් ඒ ෆොටෝ වීඩියෝ ඔක්කොම තමන්ගෙ ෆෝන් එකට ෂෙයාර් කරගෙන ෆෝන් එක වගේම චිප් එකත් කඩල දාන්න හිතුව. ඒත් එහෙම කරා කියල අරුන්ගෙ ෆෝන් එක නැති වෙලා කියල සදුනිට දැන ගන්න වෙන්නෙ නෑ. විනාඩි කීපයක් කල්පනා කරපු ගයාන් ෆෝන් එක සාක්කුවට දාගෙන ගෙදර ආව. ගයාන් එනකොට සදුනි ගෙදර ඇවිත් වොෂ් එකක් දාගෙන එලියට ආව.
ගයාන් “ඔයා ආවද? මම හිතුවෙ පරක්කු වෙයි කියල. ඉස්කෝලේ ගාවටත් ගිහින් ආවෙ.” ඒක අහල සදුනි ටිකක් ගැස්සුනා.
සදුනි “ඔව් අනේ ඉක්මනින් ඉවර වුනා.”
ගයාන් “මමත් වොෂ් එකක් දාගෙන එන්නම්.” “ආ මේ ඉස්කෝලේ ගාව වැටිල තිබිල ෆෝන් එකක් හම්බ උනා. ඔයා දන්න කෙනෙක්ගෙද දන් නෑ. පොඩ්ඩක් බලල දෙන්නකො.” සදුනි ෆෝන් එක අතට ගන්නකොටම උපාලිගෙ කෝල් එකක් ආව. “අයිතිකාරයද දන් නෑ” සදුනි ෆොන් එක වගේම කෝල් කරන කෙනා අදුනගත්ත නිසා.සදුනි “හරියටම දන් නැති නිසා ආන්සර් නොකර ඉමු.” කියල ගයාන් නාන කාමරයට ගියේ දොර අස්සෙන් හොරෙන් බලන් ඉන්න. සදුනි ඔළුවෙ අතගහගෙන කාමරේ එහා මෙහා ඇවිදින ගමන් කල්පනා කරල ෆෝන් එක ඔන් කරන්න උත්සහ කරා. උත්සහයන් කීපයකින් සදුනිටත් ලොක් එක ඇරගන්න පුළුවන් උනා. ඒ වෙලාවෙනම් සදුනිගෙ මූණෙ තිබ්බෙ ලොකු සතුටක්. එයා ෆෝන් එක බලන අතරෙ ගයාන් නාගන්න ගත්ත. ගයාන් ආපහු එලියට එනකොට සදුනි සාලෙ රෑ කෑම ලෑස්ති කරනව. ගයාන් ෆෝන් එක අතට අරන් බලනකොට මිස් කෝල් 30 ක් විතර ඇවිත් තිබ්බ. ගයාන් හිතුව වගේම රන්නෙට ෆෝන් එක ගොඩක් වටිනව. මොකද සදුනිගෙ ෆොටෝ වීඩියෝ ඒකෙ තියනවනෙ. ගයාන් ගැලරිය ඕෆන් කරල බැලුවත් කිසිම දෙයක් නිබ්බෙ නෑ. අඩුම ගානෙ ෆෝන් එකේ තිබ්බ චිප් එකවත් දැන් නෑ. සදුනි හැමදේම අයින් කරල කියල තේරුන් අරන් ගයාන් ෆෝන් එක ස්විච් ඕෆ් කරල ලාච්චුවට දැම්ම.
මතු සම්බන්ධයි…
Writer – Kasun Madhawa ([email protected])